Gebruiker:Leonidas1206/Kladblok/Slag bij Crécy: verschil tussen versies

Karel II van Alençon gaf toen het bevel tot een cavaleriecharge. Deze werd echter slordig uitgevoerd doordat hiertoe zo plotseling het bevel gegeven was, doordat de ruiters zich een weg moesten banen tussen de vluchtende Italianen, door de modderige bodem, doordat de charge heuvelopwaarts ging, en door de putten die gegraven waren door de Engelsen. De aanval werd nog verder belemmerd door de Engelse boogschutters, die veel verliezen onder de Fransen veroorzaakten. Het is waarschijnlijk dat de boogschutters hun pijlen bewaarden totdat ze een behoorlijke kans hadden om de Franse harnassen te doorboren, wat dus zou betekenen dat ze pas geschoten zouden hebben op slechts 80 m afstand. Hoewel de Franse ridders goed beschermd waren, hadden hun paarden helemaal geen pantsers en veel van hen werden gedood of verwond. Buiten gevecht gestelde paarden vielen, waardoor ze hun berijders van zich af wierpen of onder zich vastklemden. Hierdoor moesten de volgende ridders uit elkaar gaan om hen te ontwijken, waardoor de aanval nog verder gedesorganiseerd werd. Ook vluchtten de panikerende gewonde paarden overal over de helling van de heuvel. Toen de dichte opstelling van de Engelse ridders en de soldaten met speren de Franse charge moest opvangen, had die al het grootste deel van zijn kracht verloren.

 

 

Een schrijver uit die tijd omschreef de man-tegen-mangevechten die volgden als "moorddadig, zonder medelijden, wreed, en zeer vreselijk". Ridders die uitgleden of die van hun gewonde paarden werden gegooid, werden vertrappeld, verpletterd door vallende paarden en lichamen en stikten in de modder. Na de slag werden veel Franse lijken gevonden zonder verwondingen. De graaf van Alençon was onder deze. De Franse aanval was teruggeslagen. De Engelse infanterie gingen vooruit om de Franse gewonden de genadestoot te geven, de lijken te plunderen en om pijlen terug te halen. Sommige bronnen zeggen dat Eduard in tegenstelling tot wat gebruikelijk was, het bevel had gegeven geen gevangenen te nemen; aangezien hij numeriek in de minderheid was, wilde hij geen soldaten verliezen doordat ze gevangenen moesten bewaken. Hoe dan ook, er staat nergens vermelding van het feit dat er gevangenen genomen werden tot de volgende dag, na de veldslag.