Armenzorg: verschil tussen versies

In [[1818]] werd de [[Maatschappij van Weldadigheid]] opgericht. De [[Wet tot regeling van het armbestuur]] uit 1854 regelde dat het zwaartepunt van de armenzorg bij de kerken kwam te liggen en dat gemeenten slechts een aanvullende rol hadden. Hulpbehoevenden die niet tot een kerkelijke gezindte behoorden in geval van 'volstrekte onvermijdelijkheid', kregen recht op een uitkering door een overheidsorgaan (in de praktijk de gemeente). Belangrijk onderdeel was dat de geboorteplaats doorslaggevend was wie voor de armenzorg diende zorg te dragen. Grote steden, waar de armen vaak naartoe vluchtten, hoefden daardoor niet in te staan voor ondersteuning. In de praktijk werkte deze regeling niet. Daarom werd de wet in 1870 aangepast, waarbij de kerk in de plaats waar de aanvrager woonde voor de zorg diende op te draaien. Dat had tot gevolg dat diverse lokale kerken de zorg financieel niet meer aankonden. Daaruit kwam weer voort dat de steden, zoals Amsterdam, alsnog meer en meer betrokken werden bij de hulpverstrekking.

 

 

Toen in de loop van de jaren 1980 de hoogte van de bijstand achterbleef bij de kosten van levensonderhoud, nam de bemoeienis van derden met de armenzorg weer toe. In [[1987]] richtte de Raad van Kerken de werkgroep ''Arme kant van Nederland'' op, met als doelstelling aandacht te vragen voor de armoedeproblematiek. In Nederland zijn ook groeperingen als het [[Leger des Heils]], de [[Independent Order of Odd Fellows|Odd Fellows]] en de [[vrijmetselarij]]<ref>Zie o.a.: de [[loge L'Union Provinciale]] en de [[Louisa Stichting]] (GON). </ref> bij de armenzorg betrokken.