Opéra Garnier: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Versie 55737141 van 2A02:A447:82C9:1:8809:B66B:590E:2486 (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Regel 33:
 
==Geschiedenis==
De Opéra Garnier is in [[1861]] ontworpen door de architect [[Charles Garnier (architect)|Charles Garnier]] in opdracht van [[Napoleon III]]. Het gebouw zou worden geopend in [[1871]], maar als gevolg van de [[Frans-Duitse Oorlog]] werd de opening uitgesteld tot 5 januari 1875. Het interieur is rijkelijk voorzien van [[bladgoud]], [[fresco (schilderterm)|fresco]]'s en [[marmer]]. Het plafond is in [[1964]] beschilderd door [[Marc Chagall]]. De stijl is [[barokke architectuur|neobarok]], [[eclectisch]] en [[extravagant]] te noemen.
 
Tot de opening van de twee maal zo grote [[Opéra Bastille]] in 1989, was dit is het grootste operagebouw in Europa met een oppervlakte van ruim 11.000 m². Het gebouw is 125 meter breed, 173 meter lang en 73,6 meter hoog. De operazaal biedt plaats aan 2131 toeschouwers en de scène, zo'n 1200 m², kan 450 artiesten bevatten. De kroonluchter die in de centrale zaal hangt weegt 6 ton en werd door Garnier zelf ontworpen. Het weelderige interieur heeft een grote foyer, een trapopgang van diverse marmersoorten, een door [[Isidore Pils]] gedecoreerd gewelf en een plafond dat in 1964 door [[Marc Chagall]] werd beschilderd met een soort olympus waarmee hij eer betoonde aan 14 ballet en muziekcomponisten met hun respectievelijke werken.