Medicinale bloedzuiger: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Doorverwijzing naar Bloedzuigers verwijderd
Label: Doorverwijzing verwijderd
Regel 54:
De vroegst bekende beschrijving van het medisch gebruik van bloedzuigers staat opgetekend in de ''[[Sushruta Samhita]]'', een antiek medisch document in het [[Sanskriet]]. Het beschrijft twaalf typen bloedzuigers en hoe ze kunnen worden gebruikt voor [[Aderlaten|aderlating]] bij onder andere [[huidziekte]]s, [[ischias]] en [[spierpijn]]. Een andere vroege beschrijving is opgetekend door de Griekse arts [[Nicander]], die in de 2e eeuw v.Chr. leefde.
 
Vanaf de middeleeuwen werd de medicinale bloedzuiger en de verwante ''[[Hirudo orientalis]]'', ''[[Hirudo troctina|H. troctina]]'' en ''[[Hirudo verbana|H. verbana]]'' gebruikt om bloed af te tappen en zo de vier zogenaamde [[humores]] (lichaamssappen)<ref group=kleine-letter>[[Bloed]], gele [[Gal (anatomiestof)|gal]], zwarte gal en [[slijm]].</ref> in balans te brengen. Elke ziekte die de huid rood doet kleuren zou veroorzaakt worden door een teveel aan bloed en bloedzuigers zouden dus een probaat medicijn zijn.
 
Tot ver in de 19e eeuw werd de medicinale bloedzuiger en zijn verwanten veelvuldig in de geneeskunde gebruikt. De dieren werden gevangen door bloedzuigerverzamelaars en gekweekt in speciale kwekerijen. Het [[Manchester Royal Infirmary]] gebruikte in het jaar 1831 zo'n 50.000 bloedzuigers. Het ziekenhuis had tot de jaren 1930 een speciaal aquarium voor deze dieren.