Claire Bretécher: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k spatie
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 7:
| geboren = [[7 april]] [[1940]]
| geboorteplaats = [[Nantes]]
| overleden = [[11 februari]] [[2020]]
| overlijdensplaats =
| land = {{FR}}
Regel 19:
| ander portaal = Strip
}}
'''Claire Bretécher''' ([[Nantes]], [[7 april]] [[1940]] – [[11 februari]] [[2020]] ) iswas een [[Frankrijk|Franse]] [[stripauteur]].
 
== Carrière ==
Claire Bretécher stopte haar kunstenstudie om striptekenaar te worden. Na enkele maanden in het onderwijs als lerares tekenen debuteerde ze als illustratrice voor tijdschriften van Bayard Presse zoals ''Le Pélerin''. In 1963 ontmoette ze [[René Goscinny]] die voor haar de scenario's schreef voor de strip ''Le Facteur Rhésus'', een komische strip over een postbode, die verscheen in het blad ''L'os à moelle''. De samenwerking verliep moeizaam. Ze tekende ook voor ''Tintin'' / ''[[Kuifje (weekblad)|Kuifje]]''. Zo tekende ze tussen 1965 en 1966 de gagstrip ''Hector'' voor dat blad. Vanaf 1964 tekende Bretécher voor het blad ''Record'' waarvoor ze in 1968 de strip ''Baratine et Molgaga'' creëerde. Eind 1967 begon Bretécher bij ''[[Spirou (stripblad)|Spirou]]'' / ''[[Robbedoes (blad)|Robbedoes]]''. Ze tekende er ''Les gnan-gnan'', ''Les naufragés'' op scenario van [[Raoul Cauvin]] en ''Robin des foies'' op scenario van [[Yvan Delporte]]. In 1969 maakte ze de overstap naar het nieuwe blad ''[[Pilote]]'' van Goscinny. Ze creëerde er haar bekende personage ''Cellulite'', een middeleeuwse prinses en feministe 'avant la lettre'. Ook tekende ze er pagina's rond de actualiteit en werkte ze mee aan ''Les salades de saison''. In 1972 stond Bretécher samen met [[Marcel Gotlib|Gotlib]] en [[Nikita Mandryka|Mandryka]] aan de wieg van het nieuwe blad ''[[L'Echo des savanes]]'' waar plaats was voor bijtende satire. Na een tussenstop bij ''Sauvage'' met de strip ''Le Bolot occidental'' werkte ze vanaf 1973 voor ''Le nouvel observateur''. Ze tekende er onder andere de strips ''Les frustrés'', ''Les mères'' (1982), ''Le destin de Monique'' (1983) en ''Docteur Ventouse'' (1986). Ze tekende ook de langere stripverhalen ''Thérèse d'Avila'' (1980) en ''Agrippine'' (1988). Sinds 1975 geeftgaf Claire Bretécher haar strips in eigen beheer uit.
 
Claire Bretécher ontving de speciale [[Grand Prix de la ville d'Angoulême|Grote Prijs]] naar aanleiding van het tienjarig jubileum van het [[Internationaal stripfestival van Angoulême|Internationaal Stripfestival van Angoulême]] in 1983. Dit is een prijs voor het gehele oeuvre van een stripauteur.