Astrale vlak: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Oresme Spheres crop.jpg|thumb|Middeleeuwse opvatting van de hemelse (astrale) sferen waarin de engelen verbleven tussen hemel en aarde.]]
Het '''astrale vlak''', door [[Éliphas Lévi]] ook '''astraal licht''' genoemd, is een term uit de [[esoterie]] en het occultisme die meer dan één betekenis heeft en niet precies te definiëren valt. Het werd al beschreven door klassieke (met name [[Neoplatonisme|neoplatonische]]), middeleeuwse, oosterse en esoterische filosofieën[[filosofie]]ën en [[Mysteriecultus|mysteriereligies]]. Het is de wereld van de planetaire sferen, die de [[Ziel (filosofie)|ziel]] doorkruist in zijn [[Astraallichaam|astrale lichaam]] op weg naar de geboorte en na de dood, een wereld waarvan in het algemeen gezegd wordt dat hij bevolkt wordt door engelen, geesten of andere immateriële wezens. In de late 19e en vroege 20e eeuw werd het begrip gepopulariseerd door de [[theosofie]] en de neo-[[Rozenkruisers]].
 
In essentie is het [[verbeeldingskracht|verbeelding]]. Als deel van de geest ligt het buiten het Zelf, de persoonlijkheid, terwijl het wel in contact blijft met alle delen van de geest. 'Reizigers naar het astrale' vatten het op als het verlaten en het opgeven van het fysieke, waarna het 'innerlijk landschap' werkelijkheid wordt. De gewone vorm van astrale werkzaamheid is de [[dagdroom]], waarbij gedachten gezien worden als beelden. Bij verder 'reizen' in het astrale, en dus door verruiming van het innerlijk [[bewustzijn]], is er minder controle en gaan [[Symbool|symbolen]] een eigen leven leiden. Van buitenaf lijkt het astrale vlak een staat van bewustzijn, maar beschrijvingen ervan hebben het eerder over een reis. Zo beschreef [[Dante Alighieri]] in de 14e eeuw zijn eigen denkbeeldige reis door de astrale sferen van het paradijs in ''[[De goddelijke komedie]]''.