George Steiner: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 34:
 
De ouders van George Steiner waren [[Oostenrijk]]se Joden, die zich in 1924 vestigden in [[Parijs]]. In 1940 vluchtte de familie voor het opkomend [[nationaalsocialisme]] naar [[New York (stad)|New York]]. Zijn middelbareschoolopleiding volgde hij aan het Franse ''lycée'' in Manhattan, zijn academische studie aan de universiteit van [[Chicago]], [[Harvard-universiteit|Harvard]] en [[Universiteit van Oxford|Oxford]]. Na de Tweede Wereldoorlog bekleedde hij leerstoelen in vergelijkende [[literatuurwetenschap]] aan universiteiten in [[Genève (stad)|Genève]] en Oxford.
George Steiner is vooral bekend als [[Intellectueel (persoon)|intellectueel]], [[kritiek|criticus]] en [[essay|essayist]]. Hij schrijftschreef regelmatig kritieken en artikelen voor kranten en tijdschriften zoals [[The New Yorker|New Yorker]], [[The Times]] en [[The Guardian (krant)|The Guardian]].
 
Steiners werk bestrijkt een breed [[spectrum]]. Van [[Martin Heidegger|Heidegger]] tot [[Leo Tolstoj|Tolstoj]] en van het gebrek aan ideologische bevlogenheid bij de jeugd tot het mislukken van de [[Europese]] eenheid, maar uit al zijn werk spreekt een grote liefde voor de taal.
Regel 71:
 
== Criticus ==
George Steiner is een schrijver, die zich in meerdere vormen bekwaamd heeft, maar hij is vooral bekend als [[Intellectueel (persoon)|intellectueel]], [[kritiek|criticus]] en [[essay|essayist]]. Zijn kritieken zijn niet voor de gelegenheid geschreven. Hij verdieptverdiepte zich langdurig in het onderwerp en ontwikkeltontwikkelde daarna samenhangende theorieën, ontleend aan de literatuur. Vaak slaagtslaagde hij erin een aparte invalshoek te bedenken.
 
Hij iswas in staat de kern van ingewikkelde denkprocessen bloot te leggen. Zoals in ''Heidegger'' uit 1978, vernoemd naar [[Martin Heidegger]], waarin Steiner de ideeën van deze filosoof onder de loep neemt.<ref>Literature British Council: [https://web.archive.org/web/20150724214650/http://literature.britishcouncil.org/george-steiner] George Steiner</ref>
 
In 1960 publiceerde hij een gecombineerde studie over [[Tolstoj]] en [[Fjodor Dostojevski|Dostojevski]] (''Een essay over het contrast''); over hun ideeën en [[ideologie|ideologieën]]. Een filosofisch verhandeling, ook bedoeld voor mensen die geen van beide schrijvers gelezen hebben.
Regel 79:
''De dood van de Tragedie'' (1961) bestrijkt tweeduizend jaar literatuur, waarin het drama centraal staat, van de [[Grieken]] uit de oudheid tot het midden van de [[20e eeuw]].
 
In ''Babel'' (1975) onderzoektonderzocht Steiner het [[fenomeen]] taal en vertalen, met vele voorbeelden, zowel [[geograaf|geografisch]] als [[chronologie|chronologisch]] gezien en het geldt nog steeds als standaardwerk.<ref>Enotes:[http://www.enotes.com/topics/after-babel/in-depth] After Babel</ref>
 
Hij benadruktbenadrukte de veelvoudige betekenis van het begrip taal: bijvoorbeeld puur [[Frans]] bestaat niet. Taal is gedachten, taal is bestaan, taal is identiteit. Hij zegtzei dat het vasthouden aan het [[Engels]] provinciaals is. Alleen al in een stad als New York worden 128 talen gesproken.
 
Steiner heeft ook een aantal fictieboeken op zijn naam staan. Zijn bekendste [[Novelle (proza)|novelle]] is ''The Portage to San Cristobal of A. H. (De ontvoering van A.H. naar San Cristobal)'', uit 1981. Het uitgangspunt van het verhaal is dat [[Adolf Hitler]] niet stierf in een bunker in [[Berlijn (hoofdbetekenis)|Berlijn]] maar in het [[Amazonebekken|Amazonegebied]] onderdook, waar hij dertig jaar na het einde van de oorlog werd ontdekt. Het boek lokte hevige reacties uit, omdat Steiner Hitler letterlijk een stem gaf. Hij is ervan overtuigd dat de kracht van Hitler in die stem lag: "Zijn taalgebruik is onvergelijkelijk. Zijn woorden staan als een basiliek, zijn gewiekst en verspreiden zich snel als vuur."<ref>Threemonkeysonline:[http://www.threemonkeysonline.com/self-censorship-the-jewel-of-medina-and-the-portage-of-ah-to-san-cristobal/] The portage of a.h. to san cristobal</ref>
 
Steiners meest geprezen werk is gebaseerd op zijn onderzoek naar de macht van de taal, zowel in de literatuur als in dienst van de verspreiding van het kwaad. Zoals in het geval van [[De Holocaust|Holocaust]]; het lijden van de [[Joden]] in de twintigste eeuw is een voortdurend terugkerend thema.
 
== Een aantal denkbeelden ==
Steiner iswas somber over de toekomst van (een verenigd) [[Europa (werelddeel)|Europa]]. Als keerpunt zag hij het onvermogen van Europa om de [[Kosovo-oorlog]] te beëindigen en het beroep dat Europa op de Verenigde Staten deed om het conflict op te lossen. Daarmee viel de droom van Europese eenheid in duigen.
 
Als Europese uitdaging voor het heden zietzag hij het zoeken naar mogelijkheden dat etnisch/culturele groepen vreedzaam naast elkaar kunnen samenleven, zonder [[culturele assimilatie]].
 
Steiner vindtvond dat de jeugd in Europa er nog nooit zo slecht heeft voorgestaan als nu. Los van het werk dat ze doen, hebben ze geen enkele [[ideologie|ideologieën]] of droom voor de toekomst. "Als je geen misstappen maakt in je jeugd, ben je voor de rest van je leven verloren. Vroeger had je stromingen als het [[marxisme]], het [[fascisme]] of het [[zionisme]]. Het waren allemaal stromingen, waarbij je kon aansluiten en daardoor als mens kon groeien. Dit soort van betrokkenheid ontbreekt bij de jeugd. Zij zijn alleen uit op [[Amusement|entertainment]] of bezig zijn op [[sociale media]]."{{Bron?||2017|07|28}}
 
Over zijn tweede vaderland Engeland: "Engeland had, kort na de oorlog, een moeizame relatie met de verschrikkingen van de Holocaust. De [[mythologie]] van dit land bestond uit de Blitz, [[Duinkerke]] en de [[Battle of Britain]]."{{Bron?||2017|07|28}}