Frans-Duitse Oorlog: verschil tussen versies

De directe aanleiding van de oorlog was het Franse verzet tegen de bestijging van de troon van [[Koninkrijk Spanje (1716-1873)|koninkrijk Spanje]] door een Duitse prins [[Leopold van Hohenzollern-Sigmaringen|Leopold van Hohenzollern]]. Als deze prins het koningschap van Spanje zou verkrijgen, zou Frankrijk geografisch ingesloten raken tussen twee staten waar Pruisische [[Huis Hohenzollern|Hohenzollern]] het koningschap bekleedden, zowel in het zuiden als in het noordoosten. Frankrijk eiste daarom dat de Pruisische koning [[Wilhelm I van Pruisen|Wilhelm I]] zijn steun voor de Pruisische prins introk. Wilhelm I ging akkoord. Korte tijd later stuurde [[Napoleon III]] zijn gezant [[Vincent Benedetti|graaf Benedetti]] naar Wilhelm I om te eisen dat de Pruisische prins zich niet alleen nu maar ook in de toekomst nooit meer kandidaat zou stellen voor de Spaanse troon. Wilhelm I vond dat hij de Fransen al genoeg tegemoet was gekomen en weigerde ditmaal. Hij verbleef op dat moment in [[Bad Ems]] en stuurde de tekst van zijn weigering om voor het gezag van Napoleon te buigen op [[13 juli]] [[1870]] in een [[telegrafie|telegram]] op naar zijn kanselier [[Bismarck]]. Dit telegram staat bekend als de ''[[Emser Depesche]]''. Bismarck zag direct de mogelijkheid om met dit telegram een oorlog met Frankrijk uit te lokken en alle Duitse staten achter Pruisen te verenigen. Hij verspreidde vervolgens een verkorte versie aan de internationale pers en de rest ging vanzelf. De door bewuste verkorting ontstane stugge toon provoceerde de publieke opinie en het parlement van Frankrijk en vijf dagen later, op 19 juli 1870, verklaarde het beledigde Frankrijk aan Pruisen de oorlog.