Karl Vanlouwe: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 24:
Vanlouwe bracht zijn jeugd door in [[Koksijde]]<ref>[http://www.karlvanlouwe.be/ persoonlijke website]</ref> maar woont reeds sinds 2001 met zijn echtgenote in Brussel.
 
Karl Vanlouwe werd licentiaat/master in de rechten (Universiteit Brussel en Universiteit Antwerpen). Hij was daar actief bij de politieke studentenvereniging [[Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond|KVHV]]. To 2014 werkte hij als [[advocaat (beroep)|advocaat]] aan de Brusselse balie. Hij specialiseerde zich in huurrecht en wetgeving inzake mede-eigendom. Van 2004 tot 2008 werkte hij als parlementair fractiemedewerker en als [[kabinetsmedewerker]] voor Vlaams Minister [[Geert Bourgeois]]. Tevens was hij van 2009 tot 2010 fractiesecretaris van de N-VA in het [[Brussels Hoofdstedelijk Parlement]] en de [[Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie]] en algemeen ondervoorzitter van de N-VA, onder voorzitter Bart De Wever. Hij is ook vele jaren actief geweest in onder andere de Vlaamse Beweging als bestuurslid van de Vlaamse Volksbeweging, Davidsfonds en Vlaams & Neutraal Ziekenfonds. Van 2004 tot 2010 was hij eveneens voorzitter van het arrondissementeel bestuur van de Brusselse N-VA-afdeling.
 
Hij werd lid van de [[Senaat (België)|Senaat]] na de federale verkiezingen van juni 2010 voor de [[Nieuw-Vlaamse Alliantie]] nadat hij door zijn partij samen met [[Huub Broers]] werd voorgesteld als [[gecoöpteerd senator|gecoöpteerde senatoren]]. Tijdens de legislatuur 2010-2014 was hij in de Senaat voorzitter van de Commissie Buitenlandse Zaken en Defensie en lid van de Commissie Justitie. Daarnaast werd hij lid van het parlementair toezichtscomité op de Politiediensten (comité P) en de commissie Institutionele Hervormingen waar onder meer de zesde staatshervorming door hem werd opgevolgd. In deze periode was hij in 2010 waarnemer bij de verkiezingen in [[Bosnië-Herzegovina]] en in 2011 bij de verkiezingen in de [[Congo-Kinshasa|Democratische Republiek Congo]] en bezocht hij onder meer [[Afghanistan]] en [[Taiwan]]. Vanuit zijn functie als commissievoorzitter werd hij afgevaardigd in de EU-Conferentie van nationale commissies Europese zaken (COFAC/COSAC : Conference of Parliamentary Committees for Union Affairs of Parliaments of the European Union).
 
Bij de verkiezingen van 2014 werd Vanlouwe verkozen in het [[Vlaams Parlement]]. Daar werd hij opnieuw actief in de Commissie Buitenlands Beleid en Europese zaken en in de Commissie Brussel en Vlaamse Rand. Vanuit het Vlaams Parlement werd hij eveneens aangeduid als [[deelstaatsenator]] in de hervormde Senaat. In de Senaat werd hij ditmaal van 2014 tot 2019 ondervoorzitter en lid van het bureau/quaestuur van de Senaat. Sinds januari 2019 is hij er N-VA-fractieleider. Ook in de Senaat legde Vanlouwe zich toe op Buitenlands Beleid en Brussel. Naar aanleiding van de herdenking in 2015 van de honderdste verjaardag van de Armeense genocide in Yerevan (Armenië) vertegenwoordigde hij België en sprak op het internationaal colloquium over de Armeense genocide. In het Vlaams Parlement werden onder meer zijn resoluties over Catalonië, stopzetting van de toetreding van Turkije tot de EU, regiospecifieke aanbevelingen binnen de EU, vrijhandelsverdragen zoals CETA, de veroordeling van Turkije bij de inval van Koerdisch Syrië...aangenomen.
 
Daarnaast werd hij door de Vlaamse Regering voorgedragen als lid van het [[Europees Comité van de Regio's]]. Daar is hij actief in thema's zoals [[Brexit]], [[Catalonië]], subsidiariteit en interpelleerde hij meermaals Eurocommissarissen zoals Jean-Claude Juncker en Frans Timmermans. In het Europees Comité van de Regio's is hij fractievoorzitter van de European Alliance die nationalistische en regionalistische partijen evenals onafhankelijken vertegenwoordigt. Hij zeteltzetelde eveneensvan 2013 tot 2019 in de Parlementaire Assemblee van de [[NAVO]] , ook NAVO-parlement genoemd, en de Joint Parliamentary Scrutiny Group on [[Europol]].
 
In 2018 werd hij eveneens verkozen tot gemeenteraadslid van de Brusselse gemeente[[Ganshoren]]. Bij de verkiezingen van 2019 werd hij herkozen als Vlaams Parlementslid. In deze legislatuur werd hij opnieuw lid van de Commissie Buitenlandse betrekkingen en Europese zaken én de Commissie Brussel en Vlaamse Rand. Van deze laatste commissie werd hij ondervoorzitter. Tegelijk werd hij opnieuw aangeduid als deelstaatsenator vanuit het Vlaams Parlement. In de Senaat werd hij aangeduid als fractievoorzitter van de N-VA-fractie waardoor hij terug lid werd van het Bureau van de Senaat. In deze instelling werd hij lid van de Commissie Institutionele hervormingen. Door de Vlaamse Regering werd hij eveneens voorgedragen voor het Europees Comité van de Regio's. Naast deze functies werd hij eveneens lid van de Benelux-raad waar parlementsleden uit het Nederlands, Luxemburgs parlement en uit de Belgische federale kamer, het Vlaams Parlement en het Waals Parlement zijn afgevaardigd. In deze assemblée werd hij Voorzitter van de Commissie Buitenlandse zaken. Verder blijft hij lid van het partijbestuur, de partijraad en het dagelijks bestuur van de N-VA.
In 2018 werd hij eveneens verkozen tot gemeenteraadslid van de Brusselse gemeente[[Ganshoren]]. Bij de verkiezingen van 2019 werd hij herkozen als Vlaams Parlementslid.
 
{{Appendix}}