Oxidatieve fosforylering: verschil tussen versies

Complex II is het enige membraangebonden eiwit dat deel uitmaakt van de citroenzuurcyclus en een tweede toegangspoort tot de oxidatieve fosforylering. Het katalyseert de stap waarbij [[succinaat]] wordt geoxideerd naar [[fumaraat]]. Daarbij worden twee protonen en twee energierijke elektronen overgedragen naar [[Flavine-adeninedinucleotide|Flavine-adeninedinucleotide (FAD)]], zodat FADH2FADH₂ ontstaat. Via de [[IJzer (element)|ijzer]]-[[zwavel]]centra in complex II worden de elektronen van FADH2FADH₂ overgedragen aan ubichinone/coenzym Q10. Ook hierbij wordt ubichinol gevormd, dat diffundeert naar complex III. In tegenstelling tot complexen I, III en IV pompt complex II geen protonen naar de IMR en draagt zo dus niet bij aan de productie van ATP.

Naast complex I en II zijn er nog twee andere toegangspoorten tot de oxidatieve fosforylering. Ten eerste ''glycerol 3-fosfaat dehydrogenase'' ook glycerofosfaat shuttle genoemd, een enzym uit de [[glycolyse]]. Dit enzym is vergelijkbaar met complex II. Het oxideert ''glycerol 3-fosfaat'' naar ''dihydroxyaceton fosfaat'' en daarbij worden twee protonen en twee energierijke elektronen overgedragen naar FAD, zodat FADH2FADH₂ ontstaat. Dit proces komt echter enkel voor in de vliegspieren van insecten op het moment dat deze veel energie consumeren. Ten tweede ''acyl-CoA dehydrogenase'' uit de [[bèta-oxidatie]] van [[vetzuren]]. Ook dit enzym werkt via FAD. Via twee andere enzymen worden de elektronen, die door deze toegangspoort binnenkomen, overgedragen aan ubichinon.