Ook [[ambassade]]s, [[Consulaat (diplomatie)|consulaten]] en hun aanhorigheden genieten een diplomatieke (of consulaire) onschendbaarheid. In tegenstelling tot wat vroeger wel werd betoogd behoren zij niet tot het grondgebied van de zendstaat, maar blijft het terrein gewoon deel uitmaken van het grondgebied van de ontvangststaat. Dat betekent dat het recht van de ontvangststaat ook gewoon van toepassing is op het terrein van de zending. Echter, de diplomatieke (of consulaire) onschendbaarheid vormt een belemmering voor het oefenen van [[jurisdictie|rechtsmacht]] op het betreffende terrein van het diplomatieke of consulaire gebouw. Om in zo een geval toch handhaving mogelijk te maken kan de ontvangststaat de zendstaat verzoeken om de onschendbaarheid op te heffen.<ref>C. Van den Wyngaert, ''Kennismaking met het Internationaal en Europees strafrecht'', Antwerpen/Apeldoorn: Maklu 2003, p. 41.</ref>
==Misbruik==
Het gedrag van een diplomaat reflecteert op het land van afkomst. Hiervan bewust zal een diplomaat in de regel de wetten van het gastland respecteren. Echter misbruik van diplomatieke onschendbaarheid komt ook voor:
