Met het nummer ''Wasted words'' (geïnspireerd door de rage rond de [[protestsong]]) had de band in 1965 de eerste grote [[Hit (muziek)|hit]]. Het blad [[Muziek Expres]] reikte aan Van Leeuwen een zilveren award uit voor de verkoop van 25.000 exemplaren. Daarna volgden de hits elkaar in 1966 in hoog tempo op: ''[[Why don't you take it]]'', ''Every step I take'' en ''[[It's the same old song]]''. Ook kwam er een tweede lp uit, ''Their own way''.
Het nummer ''[[How Can We Hang On to a Dream?|How can we hang on to a dream]]'' was begin 1967 een grote solo-hit voor Bennett. In mei scoorde hij met ''Amy'' nog een hit. In september 1967 verscheen een Motions-lp in de ''Songbook''-serie van het blad [[Teenbeat]] (waarin ook albums van [[The Outsiders (band)|The Outsiders]] en [[Tee Set]] werden uitgebracht). Deze [[verzamelalbums]] kenmerken zich door songs, afgewisseld met korte interviews (in het geval van The Motions door Joost den Draaijer). De Motions-Songbook-lp begint met een introductie door Joost en het voorstellen van de bandleden: "Ik ben het, zei Rudy Bennett"; "Henk Smitskamp op zoek naar geluk"; "Mijn naam is Siebolt Warner"; "en ik ben Gerard Romeijn". Ook is de Engelse producer Peter L. Stirling nog te horen.
