Shireen Strooker: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Deviwiki (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Deviwiki (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 27:
 
Ze was als Tante Truus te zien in de televisieserie ''[[Tita Tovenaar (1972-1974)|Tita Tovenaar]]'' en had rollen in onder andere de films ''[[Rooie Sien]]'' (1975) en ''[[Charlotte (film)|Charlotte]]'' (1981). Samen met [[Frans Weisz]] regisseerde ze in 1982 de film ''[[Een zwoele zomeravond]]''.
Shireen Strooker verliet in 1970 het gevestigde toneel om samen met een aantal geestverwanten het Werkteater (zonder H) op te richten, waar zij tot 1986 bij betrokken was. Het gezelschap maakte een enorme hoeveelheid stukken, waarbij ShireenStrooker, behalve als speler, regelmatig als 'stimulator' optrad. Samen maakten zij producties als “Toestanden”, “Een zwoele zomeravond” en de speelfilms "Camping" en “Opname”. Bij het Werkteater groeide ze niet alleen als actrice, maar ook als theatermaakster en ontwikkelde ze een zeer persoonlijke kijk op wat het theater is en op welke uiteenlopende wijzewijzen het kan functioneren.
Shireen heeft regelmatig projekten begeleid van studenten van de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie.
De complete artistieke nalatenschap van Het Werkteater is te vinden op de website van Werkteater.<ref>[http://www.werkteater.nl www.werkteater.nl] werktheater.nl]</ref>
In 1987 richtte Strooker de Stichting Strooker op en werkte zij in dienst van diverse gezelschappen en producenten.
 Zij maakte theater dat op diverse lokaties publiek vond: het dagverblijf van een inrichting of een gevangenis, een tent, in Carré, in het schauspielhaus van Hamburg, of in een zaaltje van een wijkgebouw. Zij maakte een aantal bijzondere voorstellingen en televisie producties, die allemaal kenmerkend zijn voor haar speciale stijl. Humor en ontroering wisselen elkaar op soms zeer onverwachte wijze af, spelplezier stond altijd voorop.
Zij paste haar werkwijze toe op bestaande stukken, maar maakte ook bewerkingen van romans of verhalen. Ook maakte zij geheel nieuwe stukken vanuit de beproefde Werkteater methode, waarbij spelers zelf materiaal aandragen rond een bepaald thema.
 
ShireenStrooker heeft regelmatig projekten begeleid van studenten van de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie.
 
In 2011 werd bij Strooker de [[ziekte van Alzheimer]] gediagnosticeerd. Samen met [[Marja Kok]] en Paul Ruven maakte ze daarover in 2013 een film, getiteld [https://vimeo.com/267039144 ''Mar & Sien - hebben een hele rondvaart gemaakt''], die in september 2014 op het NFF in première ging.
 
=== Privé ===
Regel 36 ⟶ 41:
Strooker overleed op 19 april 2018 op 82-jarige leeftijd aan de gevolgen van Alzheimer.
 
== FilmografieWerk ==
=== Televisie ===
(Onder veel meer)
Regel 63 ⟶ 68:
 
 
=== Toneel (selectie) ===
ZoZij regisseerde zij (onder veel meer):

Shireen Strooker verliet in 1970 het gevestigde toneel om samen met een aantal geestverwanten het Werkteater (zonder H) op te richten, waar zij tot 1986 bij betrokken was. Het gezelschap maakte een enorme hoeveelheid stukken, waarbij Shireen, behalve als speler, regelmatig als 'stimulator' optrad. Samen maakten zij producties als “Toestanden”, “Een zwoele zomeravond” en de speelfilms "Camping" en “Opname”. Bij het Werkteater groeide ze niet alleen als actrice, maar ook als theatermaakster en ontwikkelde ze een zeer persoonlijke kijk op wat het theater is en op welke uiteenlopende wijze het kan functioneren.
De complete artistieke nalatenschap van Het Werkteater is te vinden op de website van Werkteater.<ref>[http://www.werkteater.nl www.werkteater.nl] werktheater.nl]</ref>
In 1987 richtte Strooker de Stichting Strooker op en werkte zij in dienst van diverse gezelschappen en producenten.
 Zij maakte theater dat op diverse lokaties publiek vond: het dagverblijf van een inrichting of een gevangenis, een tent, in Carré, in het schauspielhaus van Hamburg, of in een zaaltje van een wijkgebouw. Zij maakte een aantal bijzondere voorstellingen en televisie producties, die allemaal kenmerkend zijn voor haar speciale stijl. Humor en ontroering wisselen elkaar op soms zeer onverwachte wijze af, spelplezier stond altijd voorop.
Zij paste haar werkwijze toe op bestaande stukken, maar maakte ook bewerkingen van romans of verhalen. Ook maakte zij geheel nieuwe stukken vanuit de beproefde Werkteater methode, waarbij spelers zelf materiaal aandragen rond een bepaald thema.
Zo regisseerde zij (onder veel meer):

* ''Shirley Valentijn'' met Anne Wil Blankers voor het Nationale Toneel.
* ''“Hallo met God'' voor theater Cosmic
Regel 74 ⟶ 75:

* ''Gilgamesh'' en ''Vincent en Theo'' voor Muziektheater Frank Groothof
 
Als actrice trad zij vanaf 1957 op in een grote en diverse reeks voorstellingen.
In 2000/2001 opspeelde zij met Marja Kok en Helmert Woudenberg in ‘De moeder van Nicoline’ (naar het boek van Voskuil).
In 2010 speelde zij een rol in het toneelstuk van Eric de Vroedt ‘Mightysociety 7’.
<gallery>