Parlementaire democratie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Label: Misbruikfilter: Experimenteren |
|||
Regel 13:
[[Categorie:Staatsvorm]]
[[Categorie:Democratie]]
== Ontstaan ==
Er zijn verschillende verklaringen voor het ontstaan van parlementaire democratieën. Volgens [[Otto Hintze]] had de politieke fragmentatie in de [[Middeleeuwen]] tot gevolg dat steden en [[Feodalisme|leenheren]] hun [[Privilege (recht)|privileges]] gingen verdedigen in [[staten]]vergaderingen, wat de basis was voor het [[Parlementair systeem|parlementair stelsel]]. Volgens [[Karl Marx]] was de [[verstedelijking]] met haar groeiende invloed van de [[burger]]ij belangrijk in de [[democratisering]]. [[Barrington Moore]] stelde daarop dat de [[commercialisering]] van de [[landbouw]] het mogelijk maakte om verhoudingen aan te gaan die niet op [[Land (economie)|land]], maar op [[Kapitaal (economie)|kapitaal]] gebaseerd waren. Dit verklaart tevens waarom landen waar de feodale verhoudingen langer domineerden, zoals Duitsland en Japan, achterbleven in de democratisering.
Alexis de Tocqueville zag de [[Centralisme|centralisering]] van de staatsmacht als belangrijke factor in het democratiseringsproces. [[Stand (maatschappelijk)|Stand]] werd daarmee ook minder belangrijk. [[Egalitarisme|Egalisering]] zou optreden in complexere samenleving met meer [[arbeidsdeling]]. De invloed van de lagere klassen zou daarin toenemen. Ook [[industrialisatie]] en alle daarmee samenhangende veranderingen zouden volgens [[Gerhard Lenski]] en [[Robert Dahl]] een belangrijke rol spelen in het proces. [[Seymour Martin Lipset]] stelde dat de [[welvaartsgroei]] de klassentegenstellingen temperde en daarmee een belangrijke voorwaarde was. Volgens [[Stein Rokkan]] was politieke verdeeldheid binnen de elite dan weer juist een voorwaarde.
Daarnaast speelde de concurrentie tussen de westerse staten een belangrijke rol. Om de economische, industriële en militaire macht te laten groeien, moest een steeds groter beroep gedaan worden op de bevolking. Democratisering fungeerde daarbij als [[Legitimiteit (politiek)|legitimatie]] om burgers via [[juridisering]] steeds meer verplichtingen op te leggen, zoals [[dienstplicht]], [[belastingplicht]] en [[leerplicht]].
| |||