Mark IV (tank): verschil tussen versies

Het nieuwe wapen dat in november 1916 al van ''Heavy Section'' tot ''Heavy Branch'' gepromoveerd was, bood inderdaad onverwachte carrièremogelijkheden. Met zijn enorme vloot en piepkleine beroepslegertje telde het [[Verenigd Koninkrijk]] oorspronkelijk veel meer marine- dan landmachtofficieren, en de eersten domineerden in het begin ook het tankwapen. Daar kwam nu verandering in. Majoor H.J.Elles was al in 1916 door Haig persoonlijk naar Engeland gestuurd om een oogje in het zeil te houden. In oktober volgde deze genist Bradley (die de weggepromoveerde E.D.Swinton even vervangen had) op als commandant van de tanktroepen in de rang van kolonel. Tactisch officier van zijn staf was de briljante majoor Giffard le Q. Martel. Maar zelfs deze bekwame tacticus zou snel in de schaduw komen te staan van een nieuwe aanwinst: de legendarische [[John J.F.C.Fuller|John Frederick Charles Fuller]] (1878-1966), die door zijn sprankelende intelligentie en dominante persoonlijkheid al snel de feitelijke besluitvorming zou gaan overheersen. Deze kleurrijke figuur, later hoofdrolspeler in tal van verhalen en boeken, was een overtuigd satanist en meende oprecht dat hij demonen kon oproepen. Wat daarvan ook zij, hij zou in ieder geval nu de demon van de gemechaniseerde oorlogsvoering op de wereld loslaten, want in de loop van 1917 schiep hij in een reeks scherpe analyses de tactiek van de [[Blitzkrieg]].