Oude en Primitieve Ritus Memphis-Misraïm: verschil tussen versies

 

==Geschiedenis==

Omstreeks [[1788]] ontstaan te [[Venetië]] de Ritus van Misraïm. Deze ritus was een complex systeem van 90 hogere vrijmetselaarsgraden. De oorsprong is terug te vinden in een toenmalige historische verbondenheid en bewondering voor de Egyptische geschiedenis en mysteries, in dewelke men de oorsprong van de vrijmetselarij zag.

 

Steeds zag men zich als de opvolgers van de ''Ridders van Jeruzalem'' en de Rozekruisbroeders uit het OOsten. Aanhangers van de ''Carbonari-bewegung'' en ''Jacobijnen'' werden in grote getale lid, omwille van de antiklerikale en antimonarchistische impulsen, die uitgingen van de ritus. Daarom werd de ritus in [[1817]] verboden door de overheid, maar werkte clandistien verder tot [[1881]].

 

De ''Memphis-Ritus'', ook wel ''Oosterse Vrijmetselaarsorde van Memphis'' genoemd, vindt haar oorsprong in de Egypte-expedities van [[Napoleon Bonaparte]] van [[1798]] tot [[1801]]. Zij telde 95 graden. Deze werden opgedeeld in drie groepen van 30 graden en één groep van 5 graden. Na de terugkeer van de deelnemers aan deze expedities besloten een groep vrijmetselaars onder hen zich te verenigen in een nieuwe koepel met een nieuwe ritus.

 

In [[1835]] ontstond de Ritus van Memphis onder impuls van [[Jacques Etienne Marconis de Nègre]], als tegenhanger van de Misraïm-Ritus. Elementen uit de Egyptische en alchemistische mythologie werden gecombineerd met elementen die hun oorsprong vinden in de tempelridderorde. Ook hier traden revolutionaire krachten toe tot de orde.

 

In [[1881]] werd de Italiaanse revolutionair [[Giuseppe Garibaldi]] grootmeester van beide orden. Onder zijn impuls werden de beide hogere graden systemen geïntegreerd tot één gradensysteem dat 99 graden telte.