Ereconsul: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
k Spelling CC en CD |
||
Regel 9:
Normaliter woont een honoraire consul al lange tijd in een bepaalde regio en heeft hij nauwe contacten, ofwel door geboorte, afkomst of vanwege economische redenen, met het land dat hij vertegenwoordigt. Vaak zien we de honoraire consuls als eigenaar of directeur van een onderneming die zakelijk actief is in het betreffende land. Voor de honoraire consuls in kwestie is het hoofdzakelijk de eer die het hem doet, in combinatie wellicht met het versterken van zijn zakelijke banden. Voor het land is het een goedkope manier om zijn aanwezigheid en zichtbaarheid in het buitenland te vergroten. Veel kleinere landen kunnen een wereldwijd netwerk van beroepsdiplomaten immers niet betalen. Soms spelen er ook politieke motieven mee, zoals het ereconsulschap van [[Léon Rochtus]], die in 1975, ten tijde van het [[VN]]-[[embargo]] tegen de [[apartheid]] in [[Zuid-Afrika]], ereconsul van Zuid-Afrika in België werd.
De honoraire consul krijgt veelal geen beloning of salaris, hoewel er vaak wel representatievergoedingen aan te pas komen. In tegenstelling tot de "beroepsdiplomaten", geniet de honoraire consul geen volledige, maar een beperkte vorm van [[diplomatieke onschendbaarheid]]. Het onderscheid is ook te zien aan de plaatjes op de auto's. CD (Corps
Algemeen wordt aangenomen dat een honoraire consul in een gemiddeld [[Westerse wereld|westers]] land jaarlijks tussen de € 20.000 en de € 25.000 kost. Honoraire consuls zijn bijna steeds afkomstig uit de hogere maatschappelijke kringen of het bedrijfsleven.
| |||