Marianne Philips: verschil tussen versies

Philips debuteerde als romanschrijver vrij laat, in [[1929]] met "Bruiloft in Europa", een boek over het arme Wenen na de eerste Wereldoorlog. In [[1950]] werd bekend dat haar novelle uit [[1949]] "De Zaak Beukenoot", een literaire aanval op de klassejustitie in de Nederlandse rechtsspraak, was verkozen tot boekenweekgeschenk. Ze was een fervent SDAP lid en propagandist wat verklaart dat zij in haar werk vaak grote belangstelling had voor ethische en sociale vraagstukken. Als één van de eerste vrouwen werd zij verkozen tot gemeenteraadslid voor de [[SDAP]] in [[Bussum]] in [[1930]].

Het hoofdthema in haar werk zijnvan psychologische romans ofen novellen waarinis vaak eende jongezoektocht mannaar ofvolwassenheid vrouwen opeigen zoekidentiteit isvan naareen zijnjonge man of haar identiteit en komenvrouw uit een niet harmonieus gezin waardoor de volwassenheid later optreedtkomend. Ze schreef vanuit realisme met daarbij fantasie en een humane benadering. In de oorlog moesten Philips en haar man omdat ze van Joodse afkomst waren onderduiken toen ze de oproep om zich te melden bij concentratiekamp [[Vught]] hadden ontvangen. Ze gingen naar Amsterdam, waar ze tot het eind van de oorlog ondergedoken hebben gezeten.

Philips was gehuwd met [[Sam Goudeket]] en kreeg drie kinderen, Hesje, Carla en Frits. Zij is via Hesje de grootmoeder van tweede kamerlid en museumconservator [[Judith Belinfante]].