Nuclide: verschil tussen versies

Een '''nuclide''' of '''nucleïde''' is een atoomsoort (niet in de zin van [[Chemisch element|element]], maar een ondersoort daarvan) die gekenmerkt wordt door het aantal [[Proton (deeltje)|protonen]] ''Z'', het aantal [[neutron]]en ''N'', dus door het aantal van elk van de beide soorten [[Nucleon|kerndeeltjes]], in het [[atoom]], alsook door zijn [[energietoestand]], mits de gemiddelde levensduur (doorgaans uitgedrukt als een [[Halveringstijd|halfwaardetijd]]) van die toestand lang genoeg is om waargenomen te worden. Energietoestanden met een levensduur van minder dan 10⁻¹⁰&nbsp;[[Seconde|s]] worden [[aangeslagen toestand]]en van een nuclide genoemd. Is de levensduur van een hogere energietoestand groter dan 10⁻¹⁰&nbsp;s, dan wordt van een isomere ([[metastabiel]]e) toestand gesproken. De meest stabiele is [[tantaal-180m]], een nucleair isomeer van [[tantaal-180]] met een geschatte halfwaardetijd van meer dan 7,1 × 10¹⁵ jaar.<ref>[https://www.nndc.bnl.gov/nudat2/getdataset.jsp?nucleus=180TA&unc=nds Ta-180], NuDat 2.7, [[Brookhaven National Laboratory]]</ref> Verval van deze nuclide is niet experimenteel waargenomen.