Ibn Sina werd in februari 980 geboren in Balkh,buchara [[Afghanistannu Oezbekistan]],.<ref>{{Aut|Seyyed Hossein Nasr}} en {{Aut|Oliver Leaman}}: ''History of Islamic philosophy'', p. 231. Routledge, New York, 2001.</ref> Zijn vader was de gouverneur van de [[Perzen|Afghaanse]] [[Samaniden]]-dynastie. Uit een door hem zelf gedicteerde autobiografie blijkt dat Ibn Sina op 10-jarige leeftijd de [[Koran]] en een groot deel van de [[Iran#Literatuur en poëzie|Perzische poëzie]] uit zijn hoofd kende. Hierdoor stond hij bekend als een [[wonderkind]]. Op de jonge leeftijd van zeventien genas hij de [[emir]] van de Samaniden [[Noeh ibn Mansoer]], waarna hij toegang kreeg tot de uitgebreide bibliotheek van de emir. Naar zijn eigen zeggen was hij onderwezen in alle takken van de formele en hogere studies van de wetenschap toen hij de leeftijd van achttien bereikte.
Na de dood van zijn vader begon Ibn Sina een periode van filosofie, studie en reizen. Hij bezocht plaatsen als [[Gorgan]], [[Qazvin]], [[Hamadan]] en [[Isfahan]].
