Charivarius: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 25:
De Charivarius-rubriek werd door Nolst Trenité voortgezet tot ''De Groene'' in 1940 door de bezetter verboden werd. Er zijn drie bloemlezingen ''Charivari'' (1913) en ''Charivaria'' (1915 en 1916) van verschenen, maar ook vijf bundels onder de naam ''Ruize-rijmen'' (1914-1918), waaruit in 1922 een bloemlezing werd samengesteld, eveneens onder de titel ''Ruize-rijmen''.
De rubriek bestond deels uit ironische en soms cynische rijmen (vooral die over het bloedvergieten van de [[Eerste Wereldoorlog]]), deels uit een ironische benadering van taalontsporingen die Charivarius in allerlei publicaties signaleerde
Zijn boekje ''Is dat goed Nederlands?'' (Amsterdam, 1940), hoewel niet het eerste taaladviesboek, haalde tien edities en is nog in 1998 in facsimile herdrukt, hoewel de houding ten opzichte van taal tegenwoordig aanzienlijk toleranter is dan in Charivarius' dagen.
|