Marie Popelin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
== Biografie ==
 
Popelin komt uit een burgerlijke familie: een van haar broers was arts, een andere broer was officier in het Belgische leger in Congo. Ze had een nichtje, Magdeleine, die als schilderlandschapsschilder wat succes had gekend in Parijs. Popelin studeert in Brussel aan de lagere middenschool. In 1867 vraagt [[Isabelle Gatti de Gamond]] haar om les te geven in de een nieuwe school die zij in 1864 had opgericht. Marie Popelin zal in 1875 ontslag nemen uit de school na spanningen met de directrice. In oktober 1875 richt leidt zij in [[Bergen]] een nieuwe lagere meisjesschool en implementeert daar samen met haar zus Louise het model van [[Gatti de Gamond]]. In 1882 vraagt ze haar overplaatsing naar de middenschool van Laken maar wordt een jaar later om administratieve redenen uit haar directiefunctie ontheven en ter beschikking gesteld.
Popelin besluit vervolgens op 37-jarige leeftijd, in [[1883]], haar rechtenstudie aan te vatten aan de [[Université libre de Bruxelles]]. Als eerste afgestudeerde vrouw vroeg zij in [[1888]] toegang tot het beroep van advocaat aan de [[balie (advocatuur)|balie]] van [[Brussel (stad)|Brussel]]. Het [[Hof van beroep (België)|hof van beroep]] verwierp haar verzoek op [[12 december]] 1888 met argumenten over de ''natuur van de vrouw'' en haar sociale rol. Het Hof van Beroep te Brussel oordeelde als volgt:
:''"(...) Attendu que la nature particulière de la femme, la faiblesse relative de sa constitution, la réserve inhérente à son sexe, la protection qui lui est nécessaire, sa mission spéciale dans l'humanité, les exigences et les sujétions de la maternité, l'éducation qu'elle doit à ses enfants, la direction du ménage et du foyer domestique confiée à ses soins la placent dans des conditions peu conciliables avec les devoirs de la profession d'avocat et ne lui donnent ni les loisirs, ni la force, ni les aptitudes nécessaires aux luttes et aux fatigues du barreau ; (...)''.<ref>Hof van Beroep Brussel, 12 december 1888, ''Pas.'' 1889, 48.</ref>
Haar [[Hof van Cassatie (België)|cassatieberoep]] werd een jaar later afgewezen met het argument dat als vrouwen vrije beroepen wilden uitoefenen, de wetwetgever dit dan maar nietsmoest regelderegelen. De ''"zaak Popelin"'' kreeg grote bekendheid en was een belangrijk moment in de bewustwording van het [[feminisme]].
 
In [[1892]] stichtte Popelin de ''Ligue belge du droit des femmes'' (Belgische Liga voor Vrouwenrechten), onder andere samen met [[Isala Van Diest]], de eerste Belgische vrouwelijke arts. Het door haar in 1897 in Brussel georganiseerde ''Internationaal Feministisch Congres'' vond vooral bijval in het buitenland. In [[1905]] stichtte zij de Belgische antenne van de ''Conseil international des femmes'', de nog altijd bestaande [[Nationale Vrouwenraad]].
Regel 44:
{{Appendix|1=ref|2=
{{References}}
*Eliane Gubin, Catherine Jacques, Valérie Piette & Jean Puissant, ''Dictionnaire des femmes belges. XIXe et XXe siècles'', Editions Racine, 2006, Bruxelles, pp. 459-462.
*Eliane Gubin & Valérie Piette, ''Emma, Louise, Marie. L'ULB et l'émancipation des femmes 1834-2000'', Archives ULB-GIEF, Bruxelles, 2004.
*Denise De Weerdt, ''En de vrouwen?'', Masereelfonds, Brussel, 1980
*Françoise De Bueger-Van Lierde, "A l'origine du mouvement féministe en Belgique "L'Affaire Popelin", Belgisch tijdschrift voor filologie en geschiedenis, L, 1972, 4, pp. 1128-1137.