Knut Hamsun: verschil tussen versies

Hamsuns vroege werk staat tegenwoordig als sterk vernieuwend te boek. Met name zijn werken '[[Honger (roman)|Honger]]' (1890), '[[Mysteriën (roman)|Mysteriën]]' (1892), '[[Pan (roman)|Pan]]' (1894) en '[[Victoria (roman)|Victoria]]' (1898), vallen op door het uitdagende karakter en de buitengewone intensiteit en eigengereidheid waarmee ze geschreven zijn, alsook door de extatisch-[[lyriek|lyrische]] toon. De handeling concentreert zich steeds rondom de buitenstaander ("outsider") die zich geplaatst ziet in een [[maatschappij (wereld)|maatschappij]] waaraan hij zich niet wil [[conformisme|conformeren]]. Conflictstof komt voort uit schuldgevoelens, onzekerheden en [[angst]]en, maar ook uit arrogantie, vervoering, euforie en vooral een enorme [[Vitalisme (literatuur)|vitaliteit]]. OpballendeOpvallende kenmerken in de vroege romans zijn verder de fragmentarische opbouw, de [[Absurdisme|absurdistische]] humor en de doodsdrift. Hamsun is in zijn eerste romans een van de eersten die het literaire procedé van de [[stream of consciousness]] hanteert, dat in de vroege 20e eeuw sterk opgang maakte in het werk van [[Modernisme|modernistische]] schrijvers. In hun soort, stellen literatuurhistorici, hebben zijn vroege werken nauwelijks een precedent en kan zijn schrijfwijze hooguit vergeleken worden met iemand als [[Fjodor Dostojevski|Dostojewski]] (wiens werk Hamsun overigens uitgebreid gelezen had).