Gebruiker:Rwmv/Kladblok: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 50:
== Verdwijning van de menselijke figuur ==
Een andere belangrijke verandering was dat Hernandez na ''Rodeo Drive'' voor lange tijd stopte met het fotograferen van mensen.<ref name=":3"/><ref name=":10"/><ref name=":8"/> Gedurende drie decennia he has remained entrenched in the color-without-people stage of his practice. He shoots both interior and exterior spaces, often in tight close-up, where the presence of humanity is only implicit: homeless encampments, thrift stores, public housing projects, the storm channel of the Los Angeles River, and abandoned tract houses in the far reaches of LA County. Many of the images have a minimalist cast, which makes them “as charged as tarot cards,” in critic Luc Sante’s words.
hij is verankerd gebleven in het kleurloze stadium van zijn praktijk. Hij fotografeert zowel binnen- als buitenruimtes, vaak in nauwe close-up, waar de aanwezigheid van de mensheid alleen impliciet is: dakloze kampementen, tweedehandswinkels, woningbouwprojecten, het stormkanaal van de rivier de Los Angeles en verlaten traktaathuizen in de verte bereikt van LA County. Veel van de afbeeldingen hebben een minimalistische cast, waardoor ze 'zo geladen als tarotkaarten' zijn, in de woorden van criticus Luc Sante.<ref>WOLF, KATE, [https://web.archive.org/web/20190728152103/https://www.artinamericamagazine.com/news-features/magazines/public-access/ Public Access], in: Art in America Magazine, 01/06/2019. Geraadpleegd op 28/07/2019.</ref>
In 1986 fotografeerde hij, als ''artist-in-residence'' aan de University of Nevada in [[Las Vegas (Nevada)|Las Vegas]], een reeks gebruikte geweerpatronen en ontploft puin achtergebleven op een schietbaan — zonder de schutters. Hij zette dat project verder na de residentie en voegde er schietbanen aan toe in het Angeles National Forest.<ref name=":3"/> Deze reeks, ''Shooting Sites'', kondigde in zijn artistieke visie een verschuiving aan naar het vastleggen van plekken die verlatenheid en troosteloosheid suggereren die ontdaan is van menselijke aanwezigheid, maar die niettemin verhalen oproepen over menselijke betrokkenheid.<ref name=":10"/><ref name="Artforum2000"/> De foto's verraden ook een andere kenmerkende tactiek van zijn composities: de kijker door middel van visuele bekoring meezuigen in moeilijke onderwerpen.<ref name="Artforum2000"/> De fotograaf vergelijkt deze serie met zijn eerdere reeks ''Automobile Landscapes''.<ref name=":10"/>
| |||