Oud-Sabbinge: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v2.0beta15)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{Infobox plaats in Nederland
| naam = Oud-Sabbinge
| bestandsnaam wapen =
| provincie = {{NL-vlag|Zeeland}}
| gemeente = {{NL-vlag|Goes}}
| woonplaats = [[Wolphaartsdijk]]
| lat_deg = 51
| lat_min = 31
Regel 11:
| lon_min = 48
| lon_sec = 1
| opp =
| inwoners = 228<ref>[https://lokaaltotaal.nl/gidsen/goes/ Gemeente Goes] - Wie wat waar in Goes 2019, p.18</ref>
| inwoners=231
| datum inwoners =1 5-1-20102018
| dichtheid =
| web =
}}
'''Oud-Sabbinge''' is een dorp in de gemeente [[Goes (gemeente)|Goes]], in de Nederlandse provincie [[Zeeland (provincie)|Zeeland]]. Oud-Sabbinge heeft 231228 inwoners (20102018).
 
== Geschiedenis ==
Regel 24:
Met de verwoesting van de kerk verloor Sabbinge haar status als kerkelijk middelpunt van het eiland. Honderd jaar eerder was Sabbinge al gedegradeerd tot bestuurlijk aanhangsel van [[Oostkerke (Goes)|Oostkerke]] (later Wolphaartsdijk) door het huwelijk van een jonkvrouw van Sabbinge met de jongste zoon van de ambachtsheer van Oostkerke, Laurens van Cats. In [[1806]] worden de resten van de kerk gesloopt. In de bouwval was eerst een parochieschool gevestigd en later een werk- en opslagplaats voor enkele lokale ambachtslieden. In [[1809]] leggen Rotterdamse speculanten in het oosten de Wilhelminapolder aan. Het waterschap Zeeuwse Eilanden pompt er het eiland Wolphaartsdijk nog steeds vast aan Zuid-Beveland.
 
Op de plek van de kerk is in 1872 een openbare lagere school gebouwd. Pas in [[1953]] komt tijdens de [[Overstroming|watersnood]] de Oud-Sabbingepolder tot de heupen in het water te staan. Er vallen geen slachtoffers. Oud-Sabbinge is tot ver na de Tweede Wereldoorlog zelfvoorzienend met een eigen smid, wagenmaker, een aantal bakkers, slagers, een kapper, visboer, een klompenmaker, kruideniers en een warenhuis. De opkomst van het autobezit maakt hier ook in Oud-Sabbinge een eind aan: de middenstand bezwijkt. Het gehucht loopt leeg en bijna een kwart van de huizen is in de jaren zeventig van de vorige eeuw vakantiewoning. De gemeente ontmoedigt dit recreatieve gebruik met succes en geleidelijk werd Oud-Sabbinge weer een levendige woonkern. Weliswaar zonder voorzieningen (in [[1973]] sluit ook de openbare lagere school) maar ironisch genoeg is het ontbreken daarvan verantwoordelijk voor de beschermde status die Oud-Sabbinge nu heeft: de geprefabriceerde nieuwbouwwijken schragen elders het draagvlak voor onderwijs en zorg. Oud-Sabbinge bouwde nimmer een monotone nieuwbouwwijk en is daardoor een van de meest authentieke gehuchten in Zeeland.
 
== Kasteel ==
In Oud-Sabbinge staat een eeuwenoud kasteel. Dit Hooge Huijs (ook: Huis te Sabbinge) is gebouwd omstreeks [[1250]]. Het werd het onderkomen van de heren van Sabbinge. Opdrachtgever voor de bouw was waarschijnlijk [[Wolfert I van Borselen|Wolfert van Borssele]]. In 1321 wordt het dan ambachtsheerlijke kasteel Het Hooge Huys verwoest, waarna herbouw plaatsvindt. Blijkens een zoenbrief (d.d. 21-4-[[1321]]-04-21), door Graaf Willem gegeven, wordt het Hooge Huys bewoond door Claeijs van Schengen. Het kasteel bevestigt in die tijd het wereldlijke gezag van Oud-Sabbinge op het eiland Wolphaartsdijk. Dat duurt tot [[1457]]. Dan huwt een jonkvrouw van Sabbinge met de ambachtsheer van Oostkerke, Laurens van Cats, bijnaam 'de rijke heer van Wolphaartsdijk'. Het kasteel raakt in onbruik en wordt hereboerderij. Door de eeuwen heen vervalt het bouwwerk steeds meer. Midden vorige eeuw rest nog slechts een woning en (in de kelder) een aardappelopslag. Rond [[1960]] wordt het Hooge Huijs grondig gerestaureerd en teruggebracht in wat (deels volgens de fantasie van de opdrachtgever) de middeleeuwse staat is geweest. Het kasteel is beeldbepalend vanuit het westen, wordt bewoond en kan niet worden bezocht.
 
== Herkomst van de naam ==