De naam ''Jezus'' is via het Grieks afgeleid van het [[Hebreeuws]]e ''Jehosjoea'' ([[Jozua (persoon)|Jozua]]) of het Hebreeuws-[[Aramees|Aramese]] ''Jesjoea''. Jezus was een van de meest voorkomende Joodse namen in Palestina rond het begin van de jaartelling. De betekenis is '"[[JHWH]] is redding'". Volgens de Joodse conventies van toentertijd was hij wellicht oorspronkelijk bekend als ''Jesjoea ben Josef'' (Jezus de zoon van Jozef). In de evangeliën staat soms ook zijn plaats van herkomst bij de naam Jezus: ''Jezus van Nazareth'' of ''Jezus de [[Nazarener]]''.
De titel ''"Christus''" is de [[latinisering|gelatiniseerde]] weergave van het Griekse woord ''Χριστός'' (''Christos''), dat de Griekse vertaling van het Hebreeuwse ''masjie'ach'' (gezalfde) is. In het Nederlands wordt ook vaak de Griekse verbastering ''[[messias]]'' gebruikt. Het woord ''"gezalfde''" wordt in de joodse traditie gebruikt voor koningen, priesters en profeten. In sommige joodse kringen ontstond in de tweede of eerste eeuw voor Christus de verwachting dat uiteindelijk een afstammeling van David, gezalfd door God, de troon zou bestijgen en Israël in oude glorie zou herstellen.<ref>Bijv. Psalmen van Salomo 17.</ref> Of Jezus zelf claimde deze messias te zijn, is onzeker. Wel is waarschijnlijk dat sommige volgelingen al bij zijn leven dachten dat hij de messias was.<ref>H.J. de Jonge, ‘De visie van de historische Jezus op zichzelf’, in: J.P. Heering e.a. (eds.), ''Jezus' visie op Zichzelf. In discussie met De Jonge’s christologie'' (Leidse Lezingen). Nijkerk 1991, 48-64.</ref> Zeker is dat later de volgelingen die geloofden in Jezus' opstanding, (veelal) ook geloofden dat Jezus de messias was. De titel messias werd al snel tot een tweede naam voor Jezus en hij staat daarom onder christenen bekend als ''Jezus Christus'' of ''Christus Jezus''.
Volgens veel [[moderne theologie|moderne exegeten]] is er geen aanleiding aan te nemen dat Jezus ooit heeft beweerd [[Zoon van God]] te zijn.<ref name="Schmidt" /> De titel ''"Zoon van God''" hoeft overigens niet noodzakelijk een goddelijke status aan te duiden. In de joodse traditie kon Israël zelf, de koning of een bijzondere rechtvaardige zoon van God heten.<ref>Respectievelijk Hosea 11:1; Psalm 2 en Wijsheid 2:10-16.</ref> Wel is waarschijnlijkhet mogelijk dat Jezus God zijn Vader noemde en een bijzondere verhouding met God meende te hebben.
