Een '''Europese richtlijn''' is een [[Recht van de Europese Unie|wetgevend instrument]] van de [[Europese Unie]].
De richtlijn kent haar oorsprong in artikel 288 van het [[Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie]].<ref>[[wikisource{{Citeer boek|titel=Consolidated version of the Treaty on the Functioning of the European Union|auteurlink=|auteur=European Union|medeauteurs=|taal=|url=https://en.wikisource.org/wiki/Consolidated_version_of_the_Treaty_on_the_Functioning_of_the_European_Union/Chapter_2:_Legal_acts_of_the_Union,_adoption_procedures_and_other_provisions#Article_288|Artikeluitgever=|datum=|pagina's=|ISBN=}}</ref> 288Een vanrichtlijn hetis Verdragbetreffendeeen dejuridisch werkinginstrument van de Europese Unie]]</ref>Eenom richtlijnnationale iswetgeving verbindendbinnen tende aanzienUnie vanop elkaar hetaf te bereikenstemmen. resultaat voor elkeElke [[Lijst van lidstaten van de Europese Unie|lidstaat]] waarvooris zijbevoegd bestemdom is,hiervoor dochde aanintern de nationaletoepasselijke instantiesmethode wordtte kiezen. Richtlijnen komen dan ook vaak voor in aangelegenheden die aan de bevoegdheidwerking gelatenvan vormde en[[gemeenschappelijke middelenmarkt]] raken. Richtlijnen verplichten lidstaten om hun wetgeving aan te kiezenpassen zodat zij dezelfde afgesproken eindresultaat behalen.
De Europese wetgever gebruikt richtlijnen om verschillende nationale rechtsordes op elkaar af te stemmen. Richtlijnen komen dan ook vaak voor in aangelegenheden die aan de werking van de [[gemeenschappelijke markt]] raken. Richtlijnen verplichten lidstaten om hun wetgeving aan te passen zodat zij eenzelfde welbepaald eindresultaat beogen, maar laten de keuze van de methode over aan elke lidstaat.
== Totstandkoming ==
Regel 20 ⟶ 18:
Nederland heeft er altijd voor gekozen om de richtlijnen om te zetten door aanpassing van de relevante artikelen in bijvoorbeeld het Burgerlijk Wetboek of door artikelen toe te voegen. Met de toename van de Europese regelgeving komt deze aanpak steeds meer onder vuur.<ref>[https://web.archive.org/web/20090219110909/http://home.medewerker.uva.nl/m.w.hesselink/bestanden/eulj_318.pdf medewerker.uva.nl], zie artikel Hesselink 2006</ref> Duitsland heeft er inmiddels al voor gekozen richtlijnen letterlijk en in afzonderlijke wetten over te nemen.
Doorgaans geeft de richtlijn aan over hoeveel tijd de lidstaten beschikken om de omzetting uit te voeren. Dit is de zgn.zogenaamde omzettingstermijn. Zij kan variëren van één/enkele maand(en) tot verscheidene jaren. De Raad houdt bij het bepalen van deze termijn rekening met de beoogde resultaten evenals met de complexiteit van de uit te vaardigen richtlijn.
