Charles Etienne Gudin: verschil tussen versies

| onderscheidingen = • LegioenGrootkruis van Eerhet Erelegioen<br />• Vermelding van zijnde naam op de [[Arc de Triomphe (Parijs)|Triomfboog]] (Parijs)<br />• Straat naar hem genoemd in het 16-de arrondissement (Parijs)

Charles Gudin studeerde in de "School van [[Brienne-le-Château|Brienne]]", in de gebouwen van een voormalig [[Orde der Miniemen|miniemenklooster]], waar een afdeling van de Parijse [[École militaire|Militaire Academie]] gevestigd was. Hij was er student in dezelfde schooljaren als zijn leeftijdsgenoot: [[Napoleon Bonaparte]]. Nadien, in 1782, ging hij in dienst bij de Koninklijke [[Gendarmerie Nationale|Gendarmerie]] van het koningshuis, waar hij bevorderd werd tot onderluitenant. In 1791 nam hij deel aan een tussenkomst in de toenmalige Franse kolonie [[Saint-Domingue]] (thans: [[Haïti]]).

Na zijn inzet in Saint-Domingue werd Gudin naar het Rijnleger<ref>Het Rijnleger was een Franse militaire eenheid, op 14 december 1791 tijdens de Franse Revolutie opgericht, en bestemd om op te treden in de omgeving van de Rijn.</ref> gestuurd, dat na verloop van tijd het "Rijn-en-Moselleleger" werd. Aangesteld als hoofd van een batailjonbataljon in 1793 en nadien als adjudant-generaal in 1794, merkte men in 1795 en 1796 Gudin opnieuw op onder het bevel van [[Jean Victor Marie Moreau|generaal Moreau]], alvorens benoemd te worden: vooreerst als stafchef van een actieve legerdivisie, en later, op 5 februari 1799, als [[brigadegeneraal]].<br />Tijdens gevechten in de maand juli nam hij een positie in op de [[Grimselpas]] en stak de [[Furkapas]] over teneinde generaal Lecourbe op 14 augustus te vervoegen bij diens strijd aan de [[Oberalppas]].<br />De [[Russen (volk)|Russen]] onder leiding van maarschalk Souvorov verjoegen hem op 16 augustus uit [[Airolo]] en ook van de Gotthardpas, maar eind september herwon hij het terrein.<br />Tewijl hij stafchef van het Rijnleger was, ontving hij op 6 februari 1800 het brevet van [[Generaal|generaal-majoor]].

Nadat hij één van de eilandjes gelegen in de Donau -net voor [[Bratislava|Presburg]]- veroverd had, ontving hij op 14 augustus 1809 dehet grote adelaargrootkruis van het Legioen van EerErelegioen. Tenslotte nam hij deel aan de [[Slag bij Wagram]] waar hij gekwetst werd.