Verdrag van Versailles (1919): verschil tussen versies

Een volgende conferentie over de herstelbetalingen vond plaats op 9 juli 1932 [[conferentie van Lausanne (1932)|te Lausanne]]. Het Verdrag van Lausanne hief het Young-plan weliswaar niet officieel, maar wel feitelijk op. [[Duitsland]] verplichtte zich, bij een in 1930 gestichte overkoepelende internationale bank ("Bank for International Settlements") obligaties ter waarde van 3 miljard RM onder te brengen, die na 3 jaar (1935) binnen 15 jaar (tot 1950) in omloop gebracht mochten worden. Door de machtsovername van de nationaalsocialisten, die het Verdrag van Versailles stukje bij beetje buiten werking stelden, werd deze regeling al spoedig tot een farce, terwijl ook de aflossing van leningen, die in verband met de herstelbetalingen waren afgesloten, op een laag pitje kwam te staan. Deze verplichting (tot aflossing van de leningen en betaling van rente) kwam uiteindelijk na de Tweede Wereldoorlog terecht bij de achtereenvolgende regeringen van de Bondsrepubliek. Maar dat is een financieel-technische kwestie die los staat van de herstelbetalingen van het Verdrag van Versailles, dat door [[nazi-Duitsland]] dus niet meer werd nageleefd.

 

 

== De gevolgen van het verdrag ==