Moedertaal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Enkele kleine tekstuele wijzigingen; toegevoegd dat bejaarden soms terugvallen op hun moedertaal met een voorbeeld van Nederlandse verpleeghuizen in Australië. |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 6:
Een taal die niet als moedertaal wordt beheerst, wordt meestal een [[tweede taal]] (T2) genoemd. Het verwerven van T2's gaat veel moeizamer dan van T1's en voor het op niveau houden van de kennis ervan is doorgaans een veelvuldig gebruik noodzakelijk. Onder taalkundigen is het gebruikelijk, bij T1's van '[[taalverwerving|verwerven]]' en bij T2's van '(aan)[[leren]]' te spreken.
Vooral bij T2's die verwant zijn met de moedertaal is de ''passieve'' kennis, het begrijpen, meestal beter dan de ''actieve'' kennis, het zelf gebruiken van de taal. Hoe goed iemand een T2 echter ook leert spreken, hij of zij zal daarmee nooit het niveau van de eigen moedertaal bereiken. Aan onder andere een [[tongval|accent]], [[Syntaxis (taalkunde)|zinsopbouw]], woordkeuze en grammaticale fouten zullen moedertaalsprekers nog altijd duidelijk kunnen horen dat het niet de moedertaal van de spreker is. Daarnaast kunnen ouderen een T2 vergeten naarmate ze dementeren, ook al hebben ze het grootste deel van hun leven de T2 gesproken. Zo zijn er in Australië speciale bejaardentehuizen waar alleen Nederlands wordt gesproken voor dementerenden die op jonge leeftijd vanuit Nederland naar Australië zijn geëmigreerd, maar de Engelse taal vergeten zijn en alleen nog maar Nederlands kunnen spreken.<ref>{{Citeer web|url=https://nos.nl/l/539859|titel=Australië zoekt Nederlandstalige verplegers|bezochtdatum=2019-06-28|werk=nos.nl|taal=nl}}</ref>
De bestudering van de eigenschappen van moedertalen (in tegenstelling tot tweede talen) vormt de kern van de [[psycholinguïstiek]], zoals in de [[Noam Chomsky|Chomskiaanse taalkunde]].
| |||