Sportvissen: verschil tussen versies

 

Bij de gebruikelijke sportvisserij door ervaren vissers ondervinden de vissen weinig schade. Vissen met netten richt veel meer schade aan de vis aan, die [[schub]]ben en slijmhuid verliest en beschadigde [[vin]]nen krijgt. Vooral het verblijf buiten het water of in een slecht leefnet is al snel schadelijk. Als het erg lang duurt voordat de vis wordt geland kan de vis soms ook door uitputting later bezwijken. Dit komt vaak voor bij grote snoeken die midden in de zomer worden gevangen. De behandeling van een gevangen vis moet er op gericht zijn het verblijf buiten het water zo kort mogelijk te houden. Ook moet geprobeerd worden de vis zo min mogelijk te beschadigen. Als een haak moeilijk bereikbaar of geslikt is kan het beste de onderlijn doorgeknipt worden. Allerhande onderzoeken hebben aangetoond dat de haak dan door de natuurlijke afweer verdwijnt of wordt ingekapseld en dat het overlevingspercentage meer dan 80% bedraagt. {{Bron?}} Bij de meeste moderne hengelsportmethoden zoals [[aas (hengelsport)|kunstaasvissen]], of karpervissen komen geslikte haken niet voor en zijn de overlevingspercentages na een jaar tussen de 90 en 100%. {{Bron?}}

 

Gespecialiseerde vissers als [[karper]]vissers gebruiken hulpmiddelen als [[ontsmettingsmiddel]] en onthaakmatten om de vis zo min mogelijk te beschadigen. In betaalwateren waar de vis een hoge waarde vertegenwoordigt zijn deze hulpmiddelen evenals weerhaakloze haken dan ook verplicht.