Slag om de Ardennen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 123:
Voor de Amerikanen was de toestand nog steeds kritiek. [[Omar Bradley|Bradley]] had geen reserves meer en zag zich genoodzaakt het offensief van Patton in de Saar af te gelasten. Patton had inmiddels al één divisie afgestaan aan het front in de Ardennen, maar moest er nu meerdere afstaan. Hij meldde dat binnen 24 uur drie divisies in de Ardennen konden zijn. Patton ging direct aan de slag met een plan voor een tegenaanval op de Duitse zuidflank. Eisenhower keurde dit plan goed en nu konden de generaals het uitvoeren. Het tegenoffensief zou volgens Patton op 22 december al kunnen beginnen.<ref name="Bericht2wo 2250" /> Voor het zover was, zou de situatie in de Ardennen echter nog aanzienlijk slechter worden.
 
In de avond van 19 december hielden de sectoren in het noorden en zuiden nog steeds stand, maar in het midden rukten de Duitsers bijna ongehinderd verder op in de richting van de [[Maas]]. Ook [[Sankt Vith]] was nog steeds in Amerikaanse handen, maar de Duitsers waren aan weerskanten van dit stadje diep doorgestoten. Bovendien had Sankt Vith het zwaar te verduren gehad, aangezien de Duitsers in eerste instantie stormenderhand het Amerikaanse bolwerk wildenhadden willen innemen. Dat was ze uiteindelijk niet gelukt. ZeHet waren6e SS-Pantserleger was [[Luik (stad)|Luik]] nu tot op dertig kilometer genaderd. Verder naar het zuiden haddenhad dehet 5e DuitsersSS-Pantserleger [[Houffalize]] genomen en ze naderdennaderde [[Bastenaken]]. InTen dewesten richting waarin de Duitsers opruktendaarvan hadden de Amerikanen geen reserves in het pad van de Duitse opmarsroute. Als de Duitsers eenmaal de Maas waren overgestoken, zouden ze strategische bewegingsvrijheid verwerven en zou Bradley niet kunnen voorkomen dat ze [[Brussel (stad)|Brussel]] konden bereiken.
 
===Interventie door Montgomery===