Witte Paters: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
"Zie ook" toegevoegd (Charles Deckers, Witte pater). |
aanvullen |
||
Regel 30:
==Organisatie==
Wereldwijd waren er in juli 2011 nog 1.541 Witte Paters uit 37 landen. In 2014 waren dit er 1.366 uit nog steeds 37 landen met een gemiddelde leeftijd van 69,5 jaar. Ze zijn actief in 217 gemeenschappen in 42 landen waaronder 22 Afrikaanse landen. Het generalaat van de orde is in [[Rome (stad)|Rome]] gevestigd, aan de [[Via Aurelia]]. [[Generaal-overste]] is sinds 2010 de Ghanese Witte Pater Richard Kuuia Baawobr, M.Afr. Het kapittel van 2016 verbreedde de missie van de sociëteit naar de Afrikaanse diaspora in de westerse wereld.<ref>Erik De Smet, Kerk missionair willen houden, Kerk&Leven, 29 mei 2019</ref>
De Belgische pater André-Léon Simonart werd in 2011 verkozen tot nieuwe overste van de Europese provincie van de Witte Paters. Hij volgde toen de Duitse pater Detlef Bartsch op, die sinds 2008 de Europese provincie van de congregatie leidde. De Europese provincie omvat Duitsland, België, Spanje, Frankrijk, Groot-Brittannië, Ierland, Italië, Nederland, Polen en Zwitserland.
===België===
In 1880 werd een eerste huis in België geopend in Sint-Lambrechts-Woluwe. Vanaf 1 juli 2008 werd de Belgische provincie van de Witte Paters officieel de Belgische sector van de nieuw opgerichte Europese provincie van de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika. Volgens de statuten van de nieuwe Europese provincie wordt elke sector geleid door een verkozen gedelegeerde overste. Pater André Léon Simonart uit Tildonk volgde zo Pater Luc Lefief op als Afgevaardigde Overste voor de Witte Paters in België. Op 1 juli 2011 werd hij opgevolgd door pater Mark De Wulf uit Poperinge.
Op 1 juli 2008 waren er nog 246 Belgische Witte Paters: 171 in België, 63 in Afrika en 12 elders. In [[België]] hebben de Witte Paters huizen in [[Varsenare]], [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[Brussel (stad)|Brussel]], [[Genk]], [[Munsterbilzen]], [[Namen (stad)|Namen]], [[Luik (stad)|Luik]]. Daarnaast hebben ze in twee rusthuizen voorbehouden kamers voor hun paters. Op 1 juli 2011 was het aantal Witte Paters teruggevallen op 160, met een vijftigtal Belgische paters nog steeds actief in Afrika.
| |||