Meteoor: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 7:
De meteoroïde wordt door de atmosfeer afgeremd. Door de enorme wrijvingskrachten die hierbij ontstaan wordt de meteoroïde uiteengerukt tot losse moleculen en verdampt hij volledig. Bij lichamen groter dan het gemiddelde atmosferische vrije pad (10 cm tot verscheidene meters) wordt dit zichtbare licht veroorzaakt door de hitte als gevolg van [[ram pressure]], en niet door wrijving, zoals meestal aangenomen wordt. De wrijvingskrachten doen bovendien ook de omringende lucht oplichten, zoals een elektrische stroom het gas in een buislamp. Er is dus een [[ionisatie]] van de omliggende luchtkolom. Het lichtspoor dat ontstaat wekt de illusie van een [[ster (hemellichaam)|ster]] die zich plotseling snel verplaatst of naar beneden valt, vandaar ook de benaming vallende ster.
Een deeltje ter grootte van een erwt geeft al een bijzonder heldere lichtstreep. Een zeer helder lichtspoor (helderder dan de planeet [[Venus (planeet)|Venus]]) wordt ook wel een [[bolide (meteoor)|bolide]] of
Meteoroïden vallen 24 uur per dag de atmosfeer binnen. Aan de kant van de aarde die op dat moment naar de omlooprichting van de [[Aarde (planeet)|Aarde]] gekeerd is - waar het op dat moment ochtend is - dringen meer meteoroïden de dampkring binnen dan aan andere kanten. Dat komt doordat de aarde op die plek de meteoroïden tegemoet komt. Maar meteoroïden dringen ook op andere plaatsen de dampkring binnen. De lichteffecten zijn (behalve in zeer uitzonderlijke gevallen) alleen 's nachts te zien.
| |||