Obsessieve-compulsieve stoornis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 59:
<ref>Swinson RP, Antony MM, Rachman S, Richter MA. ''Obsessive–compulsive disorder:
theory, research, and treatment''. New York: Guilford Press, 1998.</ref><br />Voor de meeste patiënten geldt dat een combinatie van gedragstherapie en het gebruik van bepaalde geneesmiddelen (voornamelijk [[SSRI]]s) het meest effectief is.
Bij dwangstoornissen blijkt er sterk sprake te zijn van [[experiëntiële vermijding]]. Recent werd aangetoond dat ook ''[[Acceptanceacceptance and Commitmentcommitment Therapytherapy]]'', die zich onder meer richt op deze experiëntiële vermijding, effectief is voor OCS.<ref>Twohig, M.P., Hayes, S.C., Plumb, J.C., Pruitt, L.D., Collins, A.B., et al. (2010). A Randomized Controlled Trial of Acceptance and Commitment Therapy vs. Progressive Relaxation Training for Obsessive-Compulsive Disorder. ''Journal of Consulting and Clinical Psychology'', 78, 705-716.</ref><ref>Arts, W. (2008). Acceptance and Commitment Therapy voor intrusies. Directieve Therapie, 28, 163-186.</ref>
 
===Diepe hersenstimulatie===
Gebleken is dat, bij ernstige en hardnekkige gevallen, toepassing van [[diepe hersenstimulatie]] in een gebied vlak naast de [[amygdala]] een gunstig therapeutisch effect kan hebben op de stoornis. Het laatste suggereert dat OCS kan samenhangen met een verstoring van bepaalde circuits in het [[limbische systeem]] van de hersenen die betrokken zijn bij regulatie van basale [[emoties]].