Lijst van Romeinse keizers: verschil tussen versies

Hoewel het keizerrijk hoe langer hoe meer als een monarchie begon te functioneren, was in theorie de keizer nog steeds een ambtenaar in de oude ''res publica'' (republiek; letterlijk: "zaak van het volk"). De keizer kon de monarchale titel van koning (''rex'') niet dragen, daar er namelijk sinds eeuwen een [[taboe]] op rustte, door de ontsporing die had plaats gehad onder de laatste koning [[Lucius Tarquinius Superbus|Tarquinius Superbus]]. Het ontbreken van een dynastieke traditie was de zwakke schakel in het systeem omdat de opvolging niet officieel geregeld was. In het begin zorgde de zittende keizer vaak door adoptie voor een volwassen en - hopelijk - kundige opvolger. Later ging de opvolging vaak door moord op de zittende keizer en het uitroepen van een nieuwe door het leger. Vooral in de periode van de [[soldatenkeizers]] regeerden de keizers soms maar een paar maanden voordat ze alweer vermoord werden door een nieuwe troonpretendent. Deze interne onrust verzwakte het Rijk soms gevaarlijk en langzaam brak het besef door dat er iets moest veranderen in het proces van machtswisseling. Pas in de vierde eeuw begint het keizerschap echt erfelijk te worden met kinderen op de troon, terwijl de regering waargenomen wordt door een regent.hij was een supper held