Giulio Caccini: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ik neig tot een D, maar als hier ook overal de' Medici staat... |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
Belangrijk was zijn lidmaatschap aan de [[Camerata fiorentina]], de kring rond graaf [[Giovanni de' Bardi]]. De' Bardi zou altijd als mentor in zijn omgeving blijven. Caccini stelde dat hij van de Camerata meer had opgestoken dan van de 30 jaar [[contrapunt]] studeren. In deze kring van [[Renaissance-humanisme|humanisten]], schrijvers en geleerden was hij een gerespecteerd lid.
In 1589 componeerde en dirigeerde Caccini de muziek van de door de' Bardi gemaakte grootscheepse intermedii ("tussenspelen") bij het huwelijk van [[Ferdinando I de' Medici]] met [[Christine van Lotharingen]]. Deze tussenspelen waren omvangrijke muzikale composities met dramatisch en visueel spektakel. Ook trainde hij een vocaal ensemble voor vrouwenstemmen; zowel zijn eerste als tweede vrouw evenals de respectievelijke kinderen hebben daar deel van uitgemaakt. Het grote voorbeeld voor dit ensemble was ongetwijfeld [[Ferrara (stad)|Ferrara]] (''Concerto de Donne''). Daarna lijkt het er toch een periode te zijn geweest dat Caccini minder in de gratie was bij de de' Medici’s. In 1593 werd hij zelfs formeel ontslagen. Bij grote huwelijken zou hij overigens toch steeds weer van de partij zijn.
Zo was Caccini ook weer aanwezig in 1600 voor het huwelijk van [[Maria de' Medici]] met [[Hendrik IV van Frankrijk]]. Er lijkt flink wat afgunst tussen de musici te zijn geweest. Zo verbood Caccini zijn zangers mee te werken aan [[Jacopo Peri|Peri's]] opera ''[[Eurydice (mythologie)|Eurydice]]'' (met een libretto van [[Rinuccini]]) en schijnt hij ook composities van hemzelf aan die opera te hebben toegevoegd. Hij liet het werk daarna snel drukken om Peri voor te zijn!. [[Cavalieri]] had de muzikale leiding van alle festiviteiten, maar deze heeft geërgerd door de intriges woedend Florence verlaten. In 1602 liet Caccini nogmaals de ''Eurydice'' drukken; nu ging het om de complete versie van de door hem gemaakte toonzetting op het Rinuccini-[[libretto]] van ''Eurydice''. Interessant is het titelblad: hij blijkt als bijnaam ''Romano'' ("de Romein") te hebben, en hij stelt trots dit in de "stile rappresentativo" te hebben gecomponeerd.
Er zijn meer verhalen die de mindere kant van het karakter van Caccini belichten. Zo verklikte hij – naar een enkele bron aangeeft – aan groothertog [[Francesco I de' Medici|Francesco]] de liefdsaffaire tussen Eleonora (de vrouw van [[Pietro de' Medici]]) en [[Bernardino Antinori]]. Dit verklikken was de directe aanleiding van de moord van Pietro op zijn vrouw en Antinori.
| |||