Kalligrafie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Literatuur: la Operina, de eerste schrijversboek van Arrighi... 1522
Regel 22:
 
Veel beroepen zoals bijvoorbeeld rechters, advocaten, notarissen etc. bleven afhankelijk van geschreven contracten. Schrijvers van boeken, toneelstukken en muziek waren nog altijd afhankelijk van manuscripten. Bij al deze zaken staat de leesbaarheid en de herkenbaarheid van al wat opgeschreven is voorop. Anders zouden acten nooit als bewijs hebben kunnen dienen.
 
==Italiaanse schriftboeken ==
Begin zestiende eeuw ontstaan er een aantal schrift-boeken in Italie. Met daarin vele voorbeelden van de verschillende cursieve schriften, die op dat moment in gebruik zijn.
 
In 1522 verschijnt als eerste ''La Operina'', de gravures zijn van Ugo da Carpi naar de modellen van Lodovico delgi Arrighi, Vicentino: de Canselaresca. <ref>Frederic Warde, ''The Calligraphic Models of Ludovico delgi Arrighi surnamed Vincentino'', Officina Bodoni, Paijs, (1926)</ref> <ref>Alfred Fairbank, Augustion da Siena'', David R. Godine, Boston, (1975), pag. 11-13</ref> Want Arrighi was schrijver van pauselijke brieven. Een tweede boek met voorbeelden van cursieven was: ''Il modo de temperare le Penne'', dit boek verscheen in Venetie in 1523 als aanvulling op ''La Operina''. Daarin ook aanwijzingen hoe een pen te snijden en verschillende cursieven anders dan de cancelleraresca. De graveur was: Eustachio Celebrino da Udene.
 
Sinds [[1850]] herleefde de belangstelling voor de kalligrafie. Eerst als hobby, maar allengs ontwikkelde de kalligrafie zich tot een zelfstandige kunstvorm.