Punk (cultuur): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
'''Punk''' ([[Engels]] voor tuig, schorem) verwijst sinds het midden van de [[1970-1979|jaren 70]] van de twintigste eeuw naar een stroming binnen de [[Jeugdcultuur|jongerencultuur]] die wantrouwen tegen de grote [[ideologie]]ën en de [[autonomie]] van het [[individu]] centraal stelt.
 
Oorspronkelijk was het zowel een [[Punk (muziek)|muzikaal]] als een sociaal verschijnsel, dat zich in de periode [[1976]]/[[1977]] manifesteerde als een reactie op de uit-ontwikkelde, van haar bronnen en milieu vervreemde, gekunstelde [[popmuziek]] en haar wezen als breed geaccepteerd onderdeel van industrie en samenleving. Gekoppeld aan de bij een nieuwe generatie jongeren behorende sociale onvrede, met name in het door traditioneel [[sociale klasse|klassenbewustzijn]] en economische teruggang geteisterde Engeland, uitte deze reactie zich in muziek die, net als in [[1955]] en [[1963]] uitging van haar meest simpele vorm: [[rock-'n-roll]]. In [[1970]] is Nick Tosches degene die voor het eerst het woord punk in verband brengt met deze vorm van popmuziek
 
De weerzin tegen de gevestigde orde, en daarmee tegen bestaande [[uitgeverij]]en, [[galerie]]s en [[platenmaatschappij]]en, had een [[Do-It-Yourself|doe-het-zelfmentaliteit]] tot gevolg. Een groot aantal punkers voelde zich aangetrokken tot het [[anarchisme]] vanwege het streven naar een samenleving zonder macht en autoriteit.