Zuiderzeevereeniging: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Verwijzingen naar diverse personen en kabinetten |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Staatsblad |
||
Regel 51:
Doch eindelijk zit het Lely dan mee. Juist de strikt te betrachten neutraliteit richt de aandacht op de noodzaak van een eigen nationale voedselvoorziening, en daar is extra landbouwgrond voor nodig. En tot overmaat van ramp breken de dijken rond de Zuiderzee in begin [[1916]] ook nog eens door. Waarbij de tot in [[Amsterdam]] ondergebrachte koeien uit het ondergelopen [[Waterland (regio)|Waterland]] niet alleen de bevolking, maar ook de Beurs er van doordringen dat handelen geboden is.
En zo komt, tot ergernis van Minister van Financiën [[Anton van Gijn|Van Gijn]], voor het eerst sinds 1892 de zaak weer in beweging en wordt op 14 juni [[1918]] de door het Parlement goedgekeurde Zuiderzeewet in het [[Staatsblad van het Koninkrijk der Nederlanden|Staatsblad]] afgekondigd.
Daarna is het nog slechts een kwestie van tijd. Oudminister Van Gijn blijft zich vanwege de door hem verwachte hoge rente tegen de afdamming en inpoldering der Zuiderzee verzetten, maar Vissering - die nog steeds President van de Nederlandse Bank is - dient hem als voorzitter van de Zuiderzeevereeniging keer op keer van repliek. Ter voorbereiding en begeleiding van de uitvoering van de [[Zuiderzeewerken]] wordt de Zuiderzee-Raad ingesteld, met Lely als voorzitter en Vissering als lid en als later vice-voorzitter.
| |||