Jaap Nanninga: verschil tussen versies

Nanninga was met zijn bijna veertig jaar de oudste bewoner van het schildershuis en bleef er wonen op een zolderruimte, ook na het [[Bombardement op het Bezuidenhout]] in 1945; de kunstenaars daar wisselden veel uit over de moderne Franse schilderkunst, zoals het kubisme en fauvisme. Hij vluchtte tijdelijk naar Bodegraven en later naar Woerden. Vaak was hij op pad, overal schilderend, en kon niet goed kiezen tussen de stad en het land; regelmatig maakte hij een 'lekker schilderijtje' van een vaas met tulpen wat hij gemakkelijk kon verkopen.<ref name="Eric Slagter" > Eric Slagter, ''Nanninga - schilder, painter, peintre'', Openbaar Kunstbezit, 1987 {{ISBN: |90 6515 050 1}}</ref> Zijn eerste solo-tentoonstelling had hij kort na de oorlog in 1946, in 'Kunstzaal Les Beaux Arts' in Den Haag. Door vriendschap met [[Sweder Ferdinandus Antonius Canisius Maria van Wijnbergen|S. baron van Wijngaarden]], burgemeester van Wassenaar, kon hij een tijd wonen in diens buitenhuis bij Cagnes-sur-Mer. Daar bleef hij slechts kort en betrok al spoedig een eigen studio aan de [[Rivièra]], waar hij in contact zou komen met het werk van [[Marc Chagall]], [[Georges Braque]], [[Georges Rouault]], [[Vincent van Gogh]] en anderen. Eind 1946 en gedurende 1947 verbleef hij enkele keren in Parijs waar hij hospiteerde aan de Académie Libre, ook wel de [[Académie de la Grande Chaumière]] genoemd; tegelijkertijd werd hij er door [[Geer van Velde]] begeleid (circa 1946-48). Van Velde gaf hem handreikingen tot abstract schilderen.<ref name="Metzemaekers" /> Onder invloed van [[kubisme]] en de Franse abstracte kunststromingen zou Nanninga pas circa 1949 echt in een abstracte stijl gaan werken.<ref name="JN">[https://www.nieuwehaagseschoolkunst.nl/artists/nanniga/nanningadiscr.htm 'Jaap Nanninga (1904 - 1962†)'] op website Nieuwe Haagse Schoolkunst</ref>