Mina (zangeres): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 51:
Ze was de ster van de televisieshows in de [[1960-1969|jaren zestig]] en [[1970-1979|zeventig]], en had ook haar eigen shows op de (cruciale) zaterdagavond toen de Italiaanse staatstelevisie RAI nog de enige Italiaanse tv-zender was.
In [[1963]] raakte ze echter verwikkeld in een schandaal in het oerkatholieke Italë, waardoor ze een tijd lang van de Italiaanse televisie geweerd wordt. Ze weigerde toe te geven dat ze [[zwangerschap|zwanger]] was van de getrouwde [[acteur]] Corrada Pani. Het kind, Massimiliano Pani, wordt op 18 april 1963 geboren en wordt later [[muzikant]] en [[muziekproducent|producer]]. Haar platen blijven verkopen. Na minder dan twee jaar [[censuur (informatie)|censuur]] mocht ze toch weer voor de televisie werken. </br>Toch werden sommige songs en videobeelden door de openbare omroep RAI nog verboden wegens (voor de toen geldende moraal) te sensueel/sexy of vrijpostig, of gevoelige liedonderwerpen als religie en seks.
Mina's optredens combineerden sex-appeal met openbaar roken, geverfde blonde haren, en geschoren wenkbrauwen tot een imago van "bad girl". Ze was de eerste artieste die een minirok droeg op televisie. Haar vrijgevochten imago was inspirerend emancipatorisch pionierwerk voor de vrouwen in die tijd. Tot in de [[1980-1989|jaren tachtig]] scoort ze met regelmaat hits. Zeven daarvan bereiken de eerste plaats in Italië: ''Il cielo in una stanza'' (1960), ''Moliendo Cafè'' (1962), ''E' l'uomo per me'' (He walks like a man) (1964), ''Un anno d'amore'' (C'est irréparable) ([[1965]]) (ook gekend in de Spaanse coverversie van Luz Casal), ''Grande grande grande'' ([[1972]]) (werd een wereldhit in de Engelse versie ''Never never never'' door onder andere [[Shirley Bassey]], later als duet in 1998 heropgenomen als ''I Hate You Then I Love You'' door [[Céline Dion]] en Luciano Pavarotti), ''Parole parole'' (duet met acteur Alberto Lupo) (1972) (nadien ook een grote hit in het Frans door [[Dalida]] en [[Alain Delon]]) en ''E poi'' ([[1974]]). <br />
| |||