Mina (zangeres): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 51:
Ze was de ster van de televisieshows in de [[1960-1969|jaren zestig]] en [[1970-1979|zeventig]], en had ook haar eigen shows op de (cruciale) zaterdagavond toen de Italiaanse staatstelevisie RAI nog de enige Italiaanse tv-zender was.
In [[1963]] raakte ze echter verwikkeld in een schandaal in het oerkatholieke Italë, waardoor ze een tijd lang van de Italiaanse televisie geweerd wordt. Ze weigerde toe te geven dat ze [[zwangerschap|zwanger]] was van de getrouwde [[acteur]] Corrada Pani. Het kind, Massimiliano Pani, wordt op 18 april 1963 geboren en wordt later [[muzikant]] en [[muziekproducent|producer]]. Haar platen blijven verkopen. Na minder dan twee jaar televisie[[censuur (informatie)|censuur]] mocht ze toch weer voor de televisie werken.
Tot in de [[1980-1989|jaren tachtig]] scoort ze met regelmaat hits. Zeven daarvan bereiken de eerste plaats in Italië: ''Il cielo in una stanza'' (1960), ''Moliendo Cafè'' (1962), ''E' l'uomo per me'' (He walks like a man) (1964), ''Un anno d'amore'' (C'est irréparable) ([[1965]]) (ook gekend in de Spaanse coverversie van Luz Casal), ''Grande grande grande'' ([[1972]]) (werd een wereldhit in de Engelse versie ''Never never never'' door onder andere [[Shirley Bassey]], later als duet in 1998 heropgenomen als ''I Hate You Then I Love You'' door [[Céline Dion]] en Luciano Pavarotti), ''Parole parole'' (duet met acteur Alberto Lupo) (1972) (nadien ook een grote hit in het Frans door [[Dalida]] en [[Alain Delon]]) en ''E poi'' ([[1974]]). <br />
| |||