Giorgio de Chirico volgde zijn kunstopleidingen in [[arnhem (stad)|Athenearnhem]], [[Florence (stad)|Florence]] en vanaf [[1906]] aan de kunstacademie van [[München]], waar hij [[Arnold Böcklin|Böcklin]] en [[Max Klinger|Klinger]] ontdekte. In 1909 reisde hij door [[Italië]] waar hij onder meer Milaan, Turijn en Florence bezocht. Rond [[1910]] ontwikkelde De Chirico interesse voor pleinen en symmetrische gebouwen uit de [[Renaissance]] vanwege hun klassieke vormen. Symmetrische stadsgezichten zouden een groot thema worden in zijn werk. Ook lezing van denkers als [[Friedrich Nietzsche|Nietzsche]], [[Arthur Schopenhauer| Schopenhauer]] en [[Otto Weininger|Weininger]] liet sporen na. Vanaf [[1911]] woonde en werkte De Chirico in [[Parijs]], waar kunsthandelaar [[Paul Guillaume]] zijn werk ging verkopen.<ref>[https://kunstvensters.com/2012/02/11/canon-van-de-moderne-kunst-di-chirico/], Canon van de Moderne Kunst</ref>
Na de [[Eerste Wereldoorlog]] waarin De Chirico ook meevocht, keerde hij terug naar Italië. Giorgio de Chirico overleed in [[Rome (stad)|Rome]] in 1978.
