Bach wijdde zich verderopverder aan de leiding van de hofkapel en leidde hen naar een grote reputatie. Volgens [[Johann Nikolaus Forkel]] (1749-1818) nam de Bückeburger hofkapel toen de vierde plaats onder de beste orkesten in Duitsland in. Daarnaast stond de pianomuziek in deze periode in het centrum van zijn compositorische werkzaamheden. Horstig, de auteur van zijn necrologie, beschrijft, hoe hij dagenlang ''...ook als niemand hem hoorde [...] op zijn Engels pianoforte, wat hij uit Londen had meegebracht, [fantaseerde]...''.
