Koninkrijk Lijfland: verschil tussen versies

Het  '''Koninkrijk Lijfland'''  was een nominale staat in wat nu [[Estland]] en  [[Letland]]  is, als zodanig uitgeroepen door tsaar  [[Ivan IV van Rusland|Ivan IV]] tijdens de [[Lijflandse Oorlog]]  maar nooit effectief ingericht.

Op 10 juni 1570 kwam de [[Denemarken|Deense]]  [[Magnus van Lijfland|hertog Magnus van Holstein]] aan in [[Moskou]] waar hij werd gekroond tot  [[Monarch (staatshoofd)|koning]] van  [[Lijfland]]. Magnus legde de eed van trouw af aan Ivan als zijn leenheer en ontving een charter voor het vazalkoninkrijk van Lijfland in wat Ivan zijn "patrimonium" noemde. Het verdrag tussen  Magnus en Ivan IV werd getekend door een ''oprichnik'' en door een lid van de ''zemskii-''administratie, de ''d'iak'' Vasiliy Shchelkalov. Hoewel de gebieden van het nieuwe koninkrijk nog moesten worden veroverd, werd  het  kasteel Oberpahlen (Põltsamaa)  reeds uitgeroepen tot de toekomstige officiële residentie van de koning.<ref>{{Citeer boek|last=Viirand|first=Tiiu|authorlink=|title=Estonia. Cultural Tourism|publisher=Kunst Publishers|series=|volume=|edition=|year=2004|location=|pages=82–84|language=|url=|doi=|id=|isbn=9949-407-18-4|mr=|zbl=|jfm=}}</ref>  De nieuwe koning Magnus van Lijfland verliet Moskou met 20 000 Russische soldaten voor de verovering van het door de  [[Zweden]]  gecontroleerd   [[Tallinn|Reval]]. Ivans hoop op de steun van  [[Frederik II van Denemarken]], de oudere broer van Magnus, bleek ijdel te zijn. Tegen eind maart 1571 gaf Magnus de strijd om Reval op en brak het beleg op.<ref>{{Citeer boek|url=https://books.google.be/books?id=xdFVn1v3FMUC&pg=PA264|title=Ivan the Terrible|first=Isabel|last=De Madariaga|publisher=Yale University Press|year=2006|page=264|isbn=0-300-11973-9}}</ref>

In 1577 deed Magnus, na uit Ivans gratie te zijn gevallen en geen steun te hebben gekregen van zijn broer, beroep op de Lijflandse adel om hem te hulp te komen in zijn strijd tegen de buitenlandse bezetting van hun land. Hij werd echter aangevallen door Ivans strijdmacht en gevangengenomen. Bij zijn vrijlating deed hij afstand van zijn koningstitel.<ref>{{Citeer boek|url=https://books.google.be/books?id=BmyIAgAAQBAJ&pg=PA33|title=War and Peace in the Baltic, 1560-1790|first=Stewart Philip|last=Oakley|publisher=Routledge|year=1993|page=33|isbn=0-415-02472-2}}</ref> Magnus bracht de laatste zes jaar van zijn leven door op het kasteel van  Pilten in het  [[prinsbisdom Koerland]] waar hij stierf als een pensioentrekker  van de [[Kroon van het Poolse Koninkrijk|Poolse kroon]].<ref>{{Citeer boek|url=https://books.google.be/books?id=PTJgzidcXNkC&pg=PA38|title=Frederik II and the Protestant Cause: Denmark's Role in the Wars of Religion|first=Paul Douglas|last=Lockhart|publisher=BRILL|year=2004|isbn=90-04-13790-4|pages=38–39}}</ref>