Ulster Unionist Party: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 10:
De UUP is vanaf de stichting van Noord-Ierland tot het afschaffen van het zelfbestuur in 1972 onafgebroken aan de macht geweest. De partij is er in die periode niet in geslaagd om de grote katholieke minderheid te winnen voor de nieuwe staat. Door de partij werden katholieken als tweederangsburgers beschouwd en behandeld.
 
Onder invloed van de burgerrechtenbeweging in de [[zestiger 1960-1969|jaren zestig]] probeerde de toenmalige partijleider [[Terence O'Neill (politicus)|Terence O'Neill]] de partij te moderniseren en de [[anti-katholiek]]e houding te matigen. Dat leidde echter tot grote onrust binnen de partij. Aan de rechterzijde splitsen zich een aantal leden af die uiteindelijk terechtkwamen bij de [[Democratische Unionistische partij]] van [[Ian Paisley]]. Aan de linkerzijde scheidde zich ook een groep af die streefde naar daadwerkelijke samenwerking tussen protestanten en katholieken. Deze stichtten de [[Alliantie-partij|Alliance]] partij.
 
De partij bleek niet in staat om de situatie in Noord-Ierland onder controle te krijgen. De reactie op het oorspronkelijk vreedzame protest van de katholieke activisten waren een van de oorzaken van een snelle escalatie. Het onvermogen van de partij was voor de Britse regering in 1972 reden om het zelfbestuur voorlopig te beëindigen.