Estland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 332:
|}
 
PIZZA PATAT FRIKANDEL YOGHURT
=== Russisch sprekende minderheid ===
Net als in [[Letland]] bevindt zich in Estland, grotendeels ten gevolge van een vanuit [[Moskou]] gestimuleerde immigratie ten tijde van de [[Sovjet-Unie]], een omvangrijke [[Russisch]]talige minderheid. Deze kwam vrijwillig naar het gebied vanwege de iets hogere lonen en omdat er meer dingen te koop waren dan in de rest van de [[Sovjet-Unie]]. Ook hadden ze veel privileges. De Estse taal werd ten tijde van de [[Sovjet-Unie]] sterk ontmoedigd; iedereen werd geacht Russisch te spreken, waardoor Estse inwoners zich tweederangs burgers voelden. Tussen [[1959]] en [[1989]] steeg het percentage Russen van 22% naar 35%. De Russisch sprekende minderheid is geconcentreerd in de hoofdstad [[Tallinn]] (40% van de bevolking van 397.000 inwoners) en in enkele industriesteden in Noordoost-Estland, waarvan [[Narva (Estland)|Narva]] en [[Kohtla-Järve]] de belangrijkste zijn. In deze twee steden is zo'n 95% van de bevolking Russischsprekend. In de tweede stad van het land, [[Tartu]] (bevolking tot voor kort 114.000, nu iets meer dan 100.000), woont maar een kleine Russischsprekende minderheid (13%). Veel Russen bleven vanwege de betere sociale voorzieningen in Estland.
 
Volgens het [[Estse Ministerie van Bevolkingszaken]] waren in december 2005 136.533 inwoners (ongeveer 10%) van Estland geen Ests staatsburger, en zij vormen een derde deel van de Russischtalige minderheid<ref>[[Estse Ministerie van Bevolkingszaken]] ''Estonia: Number of naturalized people climbs above that of residents of undefined citizenship''</ref>. Een van de belangrijkste voorwaarden voor het verkrijgen van de Estse nationaliteit is de Estse taal te spreken of een taalexamen af te leggen. De Russische minderheid en kleinere minderheden van Wit-Russen, Oekraïners en Finnen, worden dus geacht de Estse taal te leren. Voor het verkrijgen van een beroep in Estland is de Estse taal vereist in verschillende gradiënten; voor sommige beroepen, zoals arts, is veel Estse taalkennis vereist, voor andere beroepen als productiewerk is een beperkte Estse woordenschat voldoende. Veel fabrieken waar de Russen werkten zijn echter failliet gegaan en er heerst daardoor hoge werkloosheid onder deze bevolkingsgroep. In [[Litouwen]] is destijds gekozen voor het naturaliseren van alle in het land woonachtige Russen, maar daar ging het slechts om 6% van de bevolking.
 
Dit heeft tot spanningen tussen de Eststalige en de Russischtalige bevolking en tussen de Estse en de Russische regering geleid. Ondanks de traditionele tolerantie van de Estse bevolking braken in april [[2007]] rellen uit tussen een deel van de Russische bevolking en de Estse politie na de verplaatsing van [[De bronzen soldaat van Tallinn|een bronzen beeld]], symbool voor de Russische bevolking in Estland, maar voor de Esten ook een symbool van de Sovjetbezetting. Dit beeld is verplaatst van een plein bij de [[Nationale Bibliotheek van Estland]] naar de oorlogsbegraafplaats in de wijk [[Juhkentali]]. Hier liggen veel soldaten van het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] begraven.
 
Tijdens het Sovjetbewind hebben de meeste in Estland wonende Russen nooit de noodzaak gevoeld om de Estse taal te leren en zij vinden het onredelijk dat ze nu alsnog hiertoe gedwongen worden als ze de Estse nationaliteit willen verwerven. Russisch en Ests zijn geen verwante talen en het Ests heeft de naam een moeilijke taal te zijn. Terugkeer naar [[Rusland]] willen veel Russen niet aangezien Rusland ze vanwege de hoge werkloosheid en het migrantenprobleem niet met open armen ontvangt. Daarnaast telt mee dat men zich veiliger voelt in Estland en de werkloosheidsuitkeringen en pensioenen er vele malen hoger liggen. Veel Russen die in Estland zijn geboren tijdens de Sovjetperiode hebben bovendien vaak weinig familiebanden meer met Rusland en zijn daarom ook veel minder snel geneigd om naar Rusland te gaan. Ten slotte geldt dat Russen die geen Ests staatsburgerschap hebben in principe [[stateloos]] zijn en daardoor het land niet uit kunnen, tenzij ze een Russisch paspoort bezitten.
 
Daarnaast spelen ook onverschilligheid en culturele of politieke motieven een rol. Veel in Estland wonende Russen vinden, als sprekers van een wereldtaal, het Ests een onbelangrijke taal. Zij zijn het vaak niet eens met de officiële Estse lezing dat het land tussen 1940 en 1990 door de [[Sovjet-Unie]] bezet was en menen dat het er als autonome Sovjetrepubliek vrijwillig deel van uitmaakte. Dit was de officiële en verplichte lezing tijdens de Sovjet-Unie en veel Russen hechten hier nog waarde aan. De Russische bevolking in Estland heeft zichzelf door deze opstelling na 1990 in de positie gebracht van 'vijfde colonne' en wantrouwen opgeroepen, vooral bij Esten die een anti-Russische houding hebben en de Russen als voormalige bezetters beschouwen die zij liever naar Rusland zien terugkeren. De na de instorting van de Sovjet-Unie geboren kinderen van Russische immigranten hebben minder met deze problematiek te maken, omdat ze het Ests op school moesten leren spreken. De [[Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa|OVSE-commissaris]] voor Nationale Minderheden heeft verder de Estse regering overtuigd van de noodzaak van een aantal maatregelen, waaronder het recht dat kinderen van Russische ouders die na 1991 zijn geboren automatisch het Estse staatsburgerschap krijgen<ref>Pater, B. de, et al. ''Europa'', p.190-191</ref>.
 
=== Aids ===