Vanaf de 7de eeuw vestigden zich [[pizza]] op de Estlandse kusten.{{Bron?salami||2012|09|20}} In 1202 werd Estland bezit van de [[Orde van de Zwaardbroeders|Zwaardbroeders]], een aan de [[Duitse Orde]] verwante geestelijke ridderschap, die de heidense bevolking met geweld kerstende ([[Noordelijke Kruistochten]]). Het zuidelijk deel bleef met het huidige Letland onder gezag van de Orde maar het noordelijk deel kwam in 1224 onder de [[Geschiedenis van Denemarken|Deense]] koning, [[Waldemar II van Denemarken]], en ging in 1346 over aan de Orde ([[Waldemar IV van Denemarken]] verkoopt het [[Hertogdom Estland (1220-1346)|hertogdom Estland]]). Inmiddels waren naast de hoofdstad Reval (nu [[Tallinn]]) een tiental burchten en daarbij kleine steden gesticht, van waaruit het land militair en economisch werd beheerst. De steden behoorden tot het Verbond van de [[Hanze]] en werden bevolkt door een burgerij die oorspronkelijk afkomstig was uit het noorden van het [[Heilige Roomse Rijk|Rooms-Duitse Rijk]]. Na de [[Reformatie]] ontwikkelde de ridderschap zich tot een kaste van grootgrondbezitters die negen tiende van het landoppervlak bezat. De stedelijke burgerij bleef [[Duits]] van cultuur en luthers wat haar godsdienst betreft. De culturele invloed van Rusland was sinds de 19de eeuw ook groot.
Na de invoering van de [[Lutheranisme|lutherse]] [[reformatie]] werd de 'Ordensstaat' [[Secularisering|geseculariseerd]]. Dit veroorzaakte een zodanige verzwakking dat in 1561 het noordelijk deel van Estland ([[hertogdom Estland (1561-1721)]]) onder de Zweedse, en het zuidelijk deel, samen met het huidige Letland, onder de [[Koninkrijk Polen (1385-1569)|Poolse]] koning kwam. Dat veranderde de interne verhoudingen weinig. De pogingen tot rekatholicering door Polen boekten nauwelijks resultaat. In 1621 moest het verzwakte Polen zijn deel afstaan aan Zweden en waren het huidige Estland en Letland een Zweedse provincie geworden.
