{{Link stamboom|stamboom=[[Stamboom Amalia van Saksen-Weimar-Eisenach (1830-1872)|Stamboom]]}}
'''Amalia Maria da Gloria Augusta''' ([[Gent]], [[20 maart]] [[1830]] — [[Walferdange]], [[Luxemburg stad|Luxemburg]], [[1 mei]] [[1872]]), Prinses van [[Hertogdom Saksen-Weimar-Eisenach|Saksen-Weimar-Eisenach]], was de eerste echtgenote van prins [[Hendrik dervan NederlandenOranje-Nassau]], zoon van koning [[Willem II der Nederlanden|Willem II]].
Ze was eende jongste dochter van [[Karel Bernhard van Saksen-Weimar-Eisenach]] en [[Ida van Saksen-Meiningen|Ida]] van [[Hertogdom Saksen-Meiningen|Saksen-Meiningen]], dochter van hertog [[George I van Saksen-Meiningen]]. Haar neef [[George II van Saksen-Meiningen]] trouwde met [[Charlotte van Pruisen (1831-1855)|Charlotte van Pruisen]], een dochter van prinses [[Marianne dervan NederlandenOranje-Nassau]]. In 1847 ontmoette Amalia op [[Madeira (eiland)|Madeira]] prins Hendrik, die daar zijn zieke broer [[Alexander dervan NederlandenOranje-Nassau (1818-1848)|Alexander]] vergezelde. Ze huwde Hendrik op [[19 mei]] [[1853]] te [[Weimar (Thüringen)|Weimar]] en nam daarna haar intrek op kasteel [[Kasteel Walferdange|Walferdange]] in [[Luxemburg (land)|Luxemburg]], waar haar echtgenoot stadhouder was. Hier hield ze zich als voorheen met namevooral met liefdadigheid bezig en maakte ze zich zeer geliefd. Door haar toedoen werd het [[Friedrich Wilhelm August Fröbel|fröbelonderwijs]] ingevoerd.
Haar huwelijk met Hendrik bleef kinderloos. Ze stierf op [[1 mei]][[1872]] en haar stoffelijk overschot werd op [[17 mei]] bijgezet in de [[Grafkelder van Oranje-Nassau|grafkelder van de Oranjes]] in de [[Nieuwe Kerk (Delft)|Nieuwe Kerk]] te [[Delft]]. In bijzijn van haar gemaal werd in [[1876]] in de stad Luxemburg een standbeeld voor haar onthuld.
